Τη μέρα που ο Σκουρτόπουλος έπαιξε με ορθόδοξα σχήματα (Σλούκα-Καλάθη) και όχι με τον Παπαπέτρου στο “2”, στο ματς που οι διεθνείς τα έδωσαν όλα, τη βραδιά που ο Καλάθης ήταν διαστημικός, που ο Θανάσης έπαιξε και για τον Γιάννη, έφτανε το διαιτητικό χειρουργείο χωρίς αναισθητικό για να αποκλείσει την Εθνική.

Δεν είναι μόνο τα δύο επιθετικά φάουλ στον Γιάννη που ουσιαστικά του στερούν τη συμμετοχή στα τελευταία κρίσιμα λεπτά.

Ο άτεχνος ψηλός της Τσεχίας δεν είναι στημένος σε κανένα φάουλ, με πλάγιο βηματάκι φροντίζει να “τρακάρει” τον Αντετοκούνμπο πριν καν σηκωθεί, στο δεύτερο βήμα.

Είναι δύο οι φάσεις που τα κοράκια καρφώθηκαν: μία η τεχνική ποινή στον πάγκο, για μια διαμαρτυρία από τις πολλές που συμβαίνουν στη διάρκεια κρίσιμων αγώνων και κυρίως το κλέψιμο του Καλάθη που κάνει τη μπάλα να βρει στον μηρό του αντιπάλου και να βγει έξω.

Παρά ταύτα και παρά το ίνσταντ ριπλέι οι διαιτητές αποφασίζουν να δώσουν την κρίσιμη κατοχή στην Τσεχία, την οποία προστάτευσαν με κάθε τρόπο.

Από εκεί και πέρα και εκτός της απογοήτευσης για τον αποκλεισμό η Εθνική πλήρωσε τον κακό της σχεδιασμό, στον οποίο έχουμε αναφερθεί εκτενώς, το γεγονός πως το τεχνικό της επιτελείο είναι περιορισμένων δυνατοτήτων και κυρίως το ματς με τη Βραζιλία, μια ομάδα που δέκα φορές αν ξαναπαίξουμε με ορθολογικά σχήματα θα την κερδίσουμε.

Είναι δύσκολη η επόμενη μέρα για την Εθνική, που έχει πολλά θέματα να λύσει:

Είναι φανερό πως υπάρχει πρόβλημα στο “5” με τον Μπουρούση να μην μπορεί να νικήσει το χρόνο και τον Παπαγιάννη να μην έχει το ειδικό βάρος αυτή τη στιγμή να είναι ο βασικός.

Υπάρχει θέμα και στους γκαρντ με τον κόουτς Σκουρτόπουλο να εμπιστεύεται μόνο Καλάθη και Σλούκα, ενώ ο Λαρεντζάκης είναι “ειδικών αποστολών”. Ίσως ο τραυματισμός του Αθηναίου να υπήρξε καθοριστικός για την έλλειψη μπακ-απ, καθώς τον Μάντζαρη έδειξε να μην τον εμπιστεύεται καθόλου.

Η Ομοσπονδία πρέπει να μιλήσει με τους Μπακς, ιδίως τώρα που και ο Θανάσης θα πάει στο Μιλγουόκι. Η παρουσία και των δύο αλλάζει επίπεδο στην ομάδα.

Η ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά υπήρξε ο Γιώργος Πρίντεζης, που αν εξαιρέσει κανείς το ματς με τις ΗΠΑ έκανε εκπληκτικά ματς και έδειξε πως έχει ακόμη πολλά να προσφέρει.

Αν αυτή η ομάδα μείνει ως κορμός, αν γίνουν 4-5 αλλαγές στο ρόστερ, αν υπάρξει άλλη τεχνική καθοδήγηση και αν η Ομοσπονδία ξαναγίνει δυνατή παραγοντικά για να μη μας σφάζουν για πλάκα, τότε θα υπάρξει μέλλον λαμπρό.

Αλλιώς θα βράζουμε στο ζουμί μας και στις επόμενες διοργανώσεις και θα ψάχνουμε τις αιτίες των αποτυχιών χωρίς να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη.

Η πολυθρύλητη αλλαγή προσώπου στον επικεφαλής της Ομοσπονδίας είναι επιβεβλημένη και πρέπει να γίνει …χτες.

Οι ανύπαρκτες διεθνείς …διασυνδέσεις του Γιώργου Βασιλακόπουλου κοστίζουν στην ομάδα χρόνια τώρα, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Ο πάλαι ποτέ ισχυρός παράγοντας, έχει προσφέρει πολλά στο μπάσκετ, έχει όμως έλθει εδώ και χρόνια η ώρα να αποσυρθεί.

Με την ομάδα να σφαγιάζεται κόντρα στην …ανύπαρκτη Τσεχία, είναι βέβαιο πως θα το καταλάβει και ο ίδιος.