Ο τελικός του Κυπέλλου με την ΑΕΚ, ήταν όπως προαναγγελθεί, το τελευταίο ματς του Βασίλη Τοροσίδη.

Ένας παίκτης πολυεργαλείο, ένας ελβετικός σουγιάς στη φαρέτρα  του κάθε προπονητή, ένας παίκτης που παρέμεινε σημαντικός έως την τελευταία του εμφάνιση.

Σε ένα σπορ που η κουβέντα για τα “χαμένα ταλέντα” είναι διαρκής, είναι άδικο να μη γίνεται μνεία για παίκτες σαν τον Θρακιώτη ακραίο μπακ, αλλά και αμυντικό μέσο.

Που πήγαν παραπέρα από αυτό που περίμενε ο μέσος φίλαθλος, που είχαν διάρκεια, ποιότητα, ταλέντο και χιλιάδες ώρες δουλειάς στα πόδια τους, που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα σωματικά αλλά και και ψυχικά τους προσόντα.

Ο παίκτης που λανσαρίστηκε σα διάδοχος του Πατσατζόγλου, πήρε με το καλημέρα του 2007  και την έλευση στον Πειραιά τη φανέλα του βασικού σπίτι του, πήγε πολύ πιο πέρα την καριέρα του.

Θα παίξει καταρχάς έξι γεμάτα χρόνια στον Πειραιά, θα καθιερωθεί και στην Εθνική, εκεί όπου ο Ρεχάγκελ θα τον βάλει να παίξει και αριστερό μπακ, με ανάποδο πόδι. Είχε παίξει και σε όλες τις μικρές Εθνικές (Παίδων, Εφήβων, Ελπίδων)

Θα μπει στο μικρό κλαμπ των διεθνών με πάνω από 100 συμμετοχές (101) με δέκα γκολ στην Εθνική, θα παίξει σε μεγάλες διοργανώσεις, θα είναι πάντα ηγετικός και σημείο αναφοράς σε όλες τις ομάδες που έπαιξε.

Στην πρώτη θητεία του στον Ολυμπιακό, η ορμή του ως φουλ μπακ και η έφεση του στο σκοράρισμα, τον έκανε να παραμελεί καμιά φορά τα αμυντικά του καθήκοντα.

Χθες στον τελικό, ήταν ο παίκτης που δεν άφησε ποτέ τη θέση του, κάνοντας λελογισμένες προωθήσεις. Ο προπονητής της ΑΕΚ Μάξιμο Καρέρα έχει δώσει εντολή να χτυπήσουν αριστερά τον Μπρούνο: η πλευρά του Τόρο είναι απροσπέλαστη.

Στα ντουζένια των 28 του χρόνων θα πάει στη Ρόμα για 3 1/2 χρόνια με αξιοσημείωτη πορεία. Θα παίξει και δύο χρόνια στη Μπολόνια, πριν γυρίσει στο λιμάνι του το 2018.

Και το 2020 θα έχει τη σοφία να φύγει πριν γίνει βαρίδι. Με πατημένα τα 35, θα πάρει ένα νταμπλ και θα υπηρετήσει τον Έφηβο από το πόστο που είχε ο Σάββας μέχρι πρότινος, κρατώντας την ανάμνηση μιας ακόμη κούπας και το πέταγμα στον αέρα από τους συμπαίκτες του.

Το ματς highlight της καριέρας του θα είναι το 1-2 επί της ΑΕΚ του Ντούσκο στο ΟΑΚΑ, ματς που θα πετύχει δύο υπέροχα γκολ, το πρώτο αλά Ντάρκο και το δεύτερο αλά Τζιοβάνι..