Η ‘πολεμική τάξη’ του 1940: από το αλβανικό μέτωπο ως τη Χούντα και την τραγωδία της Κύπρου. Μια μυθική φουρνιά με μοναδική παρέμβαση στα ιστορικά γεγονότα
ο όρος εταίρα δηλώνει την εταίρεσιν, τη συντροφικότητα, καθώς αποτελεί το θηλυκό του όρου εταίρος, δηλαδή σύντροφος.
πως έπιναν το καμικάζι στα 90ς τα ατίθασα νιάτα
“Το καλοκαίρι του ’42 η Αθήνα ήταν μια μαραμένη πόλη. Μια πόλη που δεν ήξερες αν ήθελε να ζήσει ή να πεθάνει”
Παλαιό διήγημα του Στρατή Μυριβήλη στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες του ως στρατιώτης στον Α’ ΠΠ. Το δημοσίευσε σε αυτή τη μορφή το 1928 στη Μυτιλήνη.
Το ξαναδούλεψε και το δημοσίευσε ξανά με τίτλο “Το λουλούδι της φωτιάς” στη συλλογή διηγημάτων “Το Κόκκινο βιβλίο”
τους θεωρούσαν «μεθύστακες, αλκοολικούς, ανίκανους να κρατήσουν έστω και ένα μυστικό»
Μια ταβέρνα, ένα πράσινο φόρεμα, ένας φράκτης που (δεν) χτίζεται, μια έλξη δεκαετιών και ένα κορίτσι στην παραλία που γίνεται τραγούδι και μάλιστα μεγάλο σουξέ.
Όσο οι Eλληνες είχαν αυτοσυνειδησία ιδιαιτερότητας αναγκών, προσλάμβαναν λύσεις και τρόπους ακόμα και από εχθρούς ή αντιπάλους – πόσες επιρροές έχουμε αφομοιώσει από Tούρκους, Σλάβους ή Aραβες.
Η μεγαλύτερη και φονικότερη μάχη της παγκόσμιας ιστορίας.
Πάνω από 1.500.000 άνθρωποι (στρατιώτες και πολίτες) έχασαν τη ζωή τους
το πιο δυνατό και εκτεταμένο μαφιόζικο δίκτυο της οικουμένης, με κύκλο εργασιών που κάνει τους περισσότερους πολυεθνικούς κολοσσούς να μοιάζουν ψιλικατζίδικα.
