• emo.gr
  • Emotions
  • Αν σε χρειαστώ;
Αν σε χρειαστώ;

“Μπαμπά; Τι να κάνω για να με γουστάρουν τα κορίτσια;”
Και η απάντηση;
“Καταρχήν, μπάνιο, γιατί βρωμάς και δεύτερον, να τους ΑΞΙΖΕΙΣ”.

δημήτρης σταμουλης
δημήτρης σταμουλης 5 Φεβρουαρίου 2021, 06:44
Θυμάμαι όταν πέθανε ο μπαμπάς μου ήμουν 21 ετών.
Ήδη με εργασία.
Ήδη με δικά μου λεφτά.
Ήδη με δικό μου σπίτι.
Ήδη μακριά από την επιρροή των γονιών μου, φυσικά και ψυχολογικά.
Φυσικά, γιατί ήμουν 700 ναυτικά μίλια μακριά από το πατρικό μου.
Ψυχολογικά, γιατί ο μπαμπάς μου μας μεγάλωσε, εμένα και τον αδερφό μου, λίγο σαν Σπαρτιάτες.
Έλεγε “να είσαστε αγαπημένοι πάντα, δυνατοί σαν μια γροθιά” και
“Σας μεγαλώνω με τρόπο, που ότι και να συμβεί, ακόμη κι αν πεθάνω εγώ τώρα, να είσαστε έτοιμοι, δυνατοί”.
Δεν μας τιμωρούσε αν κάναμε ζημιές.
Μας τιμωρούσε αν δεν ήμασταν μαζί σε όλα.
Και στις ζημιές και στα καλά και στα κακά.
Αποσπασματικός τύπος, έλεγε σε μας πάντα τα σωστά, αλλά δεν τα τηρούσε πάντα στη ζωή του.
Ένας άνθρωπος με φτωχή εγκύκλια παιδεία, μονίμως, όμως, με μια εφημερίδα κι ένα βιβλίο στο χέρι.
Μπαμπάς που θα έδινε 1.000 δρχ. να μας αγοράσει ένα παιχνίδι, αλλά τα εικοσαπλάσια για να σηκώσουμε όλα τα βιβλία από την Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο.
Άθεος as hell, αλλά έλεγε “εσείς να πιστεύετε ρε, να είμαστε σίγουροι, να κάνετε το Σταυρό σας, που ξέρετε”.
Οργανωμένος στο ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, αλλά αγκάλιαζε, και φιλούσε και τους Νεοδημοκράτες, και τους ΚΚΕδες.
Είχε έναν καλό λόγο για όλους.
(Αυτό με μπέρδευε. Οι άλλοι δεν ήταν οι κακοί;)
Χαοτικός στις ερωτικές συμβουλές, αλλά οκ, έβγαινε νόημα
” Να μην έχετε εμπιστοσύνη στις γυναίκες, να κοιμόσαστε με ένα μάτι ανοιχτό ” αλλά και
“Να αγαπάτε και να φροντίζετε τις γυναίκες, όλα γίνονται για αυτές, αυτές είναι ο λόγος της Ύπαρξης.”
Το αγαπημένο μου;
“Μπαμπά; Τι να κάνω για να με γουστάρουν τα κορίτσια;”
Και η απάντηση;
“Καταρχήν, μπάνιο, γιατί βρωμάς και δεύτερον, να τους ΑΞΙΖΕΙΣ”.
Την ημέρα που πέθανε, αν και δυνατός, ανεξάρτητος, αυτάρκης, παλικάρι, άντρας σωστός, ένιωσα πέντε χρονών, ορφανό.
Δεν του είχα ζητήσει ποτέ τίποτα, δεν τον χρειάστηκα ποτέ.
Πάντα, όμως, σε ότι έκανα σκεφτόμουν ” αν τον χρειαστώ, θα είναι εκεί “.
Έχασα αυτό το μαξιλάρι.
Το ” αν σε χρειαστώ “;
Έκτοτε, τον χρειάστηκα πολλές φορές.
Και τα σωστά του, που μου θύμιζαν ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.
Και τα πολλά λάθη του και τα στραβά του, που μου θύμιζαν ότι είμαστε άνθρωποι.
Έκτοτε, τον χρειάστηκα πολλές φορές μαζί μου.
Τον ακούω μέσα μου, τον βλέπω στον αδερφό μου.
Δεν έφυγε ποτέ.
Σε χρειάστηκα!
Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα εδώ!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ
  • Εντυπωσιασμένος
  • Χαρούμενος
  • Απογοητευμένος
  • Θυμωμένος
  • Βαρετό
  • Φοβισμένος

διαβάστε επίσης
#emo attacks
  • Παραπατώντας (πρώην Παπανώτας) στο Ευρωσυριζοψηφοδέλτιο
  • Παράταση στις φορολογικές δηλώσεις πριν ξεκινήσουν καν: όλα θα κριθούν στα πέναλτι (πρόστιμα)
  • Συμπλήρωνε το μεροκάματο του στο φορτηγό ο άτυχος αστυνομικός. Οι “λαδιάρηδες” μένουν ήσυχοι, δεν κινδυνεύουν από εργατικό ατύχημα
  • Δε φτάνουν τα πρόστιμα που έπεσαν στις εισπρακτικές: χρειάζεται καθημερινή, πιεστική & πειστική επικοινωνία μαζί τους μέχρι την είσπραξη