Σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει, αλλά όλοι αυτοί μαζί με τους Δημητράδες, τους Κωστάκηδες και τους λοιπούς πλειοψηφικούς, είναι μειονότητες μπροστά στη συμπαγή μάζα των Γιώργηδων, που ανεβοκατεβάζουν Κυβερνήσεις, Διοικήσεις, ανάλογα  με τις προτιμήσεις.

Πολλές οι φράξιες , οι υποκατηγορίες και οι διαχωρισμοί μεταξύ των …Γεωργών. Θα αναλύσουμε τις κυριότερες.

Γεώργιος Α΄: Δανός πρίγκιπας που βασίλεψε για 50 χρόνια στην Ελλάδα, παππούς του Φιλίππου της Ελισάβετ, άφησε όνομα και απογόνους, αλλά και παράδειγμα για όσους Γιώργους καινοτομούν και είναι αρίστης πχοιότητας: “πρώτος ο Γιώργος”

Γιωργάκης: μικρός, ίσως γλυκός, περίπου χαριτωμένος, καμιά φορά και χαοτικός. Η αλήθεια είναι πως παρά τα αντίθετα που λέγονται μπροστά τουκανείς δεν τον παίρνει στα σοβαρά, ακόμη κι αν η θεά Τύχη μαζί με το βαρύ επώνυμο τον φέρει στο Μαξίμου.

Γιώργαρος: βράχος, από μηχανής θεός, ο άνθρωπος που έχει μάθει να δίνει λύσεις στα προβλήματα που δημιουργούν ή επινοούν άλλοι. Ο Πρίντεζης θα ήταν το κορυφαίο παράδειγμα, αλλά έχει μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο, ως Άι Γιώργης (Πρίντεζης).

Γιώρης: ο ολίγον τζαναμπέτης, εκ Μεσσηνίας συνήθως ορμώμενος, βράχος ηθικής, πατροπαράδοτος αλλά και (μετα)μοντέρνος. Προοδευτικός με τους έξω, συντηρητικούρα με πολλά e, εντός των οικογενειακών τειχών.

Γιωρίκας: ήρωας ανεκδότων, σοφός μέσα στην αξιωματική ποντιοσύνη του.

Γιωργής: κι αυτό κάτι σαν υποκοριστικό, αγαπημένο, πατρικό, μην το συγχέετε με το Ντιντής και τον αποκαλέσετε με την αυτή προφορά μπροστά του, γιατί πέφτει μπούφλα.

Τζώρτζης: εδώ υπεισέρχεται ο διεθνισμός, η αλλοτρίωση και η ξενομανία, καθώς και η παλιά (που ξανάγινε νέα) τάξη πραγμάτων. Στο ονοματεπώνυμο Γιώργος Τζώρτζης, η επιστήμη της γλωσσολογίας σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Γιώργος (σκέτο): υπάρχει θέμα τότε. για να φωνάζουν σκέτο Γιώργο, ή επίπληξη θέλουν να σου κάνουν ή είσαι απλά ένα κανονικό καλό παιδί, έστω κι αν πέρασες τα εξήντα, χωρίς κανένα περαιτέρω ενδιαφέρον.

Γεώργιος (βαρύ και σκέτο):  αν σε αποκαλούν έτσι, έχεις μπροστά σου μια άνετη καριέρα παπά, ίσως και άγαμου ιεράρχη, αν δεν θεωρείς πως είσαι η μετεμψύχωση του Γεωργίου του Α΄, που βασίλεψε για 50 χρόνια τη χώρα (και ήταν σφόδρα επιδραστικός, κάτι σαν το ΠΑΣΟΚ του 19ου αιώνα, χωρίς τα χρόνια της αντιπολίτευσης)

Ευτυχώς δεν έχει υπάρξει ακόμη αθλητής ή άλλος σελέμπριτυ, που να έχει απαιτήσει να τον φωνάζουν Γεώργιο, σε αντίθεση με το Ιωάννης.

Συμβουλή: Ο Γιώργος είναι πονηρός και αυτά που λέει μην τα τρως.

Τελικά έχει μεγάλη πλάκα να σε λένε Γιώργο. Με δύο προϋποθέσεις. Αν δεν γυρνάς στο όνομά σου στο δρόμο, παρά μόνο αν η φωνή επιμένει και αν δεν σε ενδιαφέρει να είσαι στο επίκεντρο.

Περνάς και λίγο απαρατήρητος, πράγμα καλό χωρίς δεύτερη συζήτηση.