Είχε  χαρακτηριστεί από τους αθλητές με την μεγαλύτερη επιρροή στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου τόσο ως προς τον τρόπο παιχνιδιού, αλλά ως προς τη γοητεία που ασκούσε στις μάζες των φιλάθλων.

Η δήλωση «γιατί να μην μπορείς να νικήσεις μια πλούσια ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ τα λεφτά να βάζουν γκολ…»  ήταν και είναι ιστορική ενώ ως εξέχων μέλος του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου της εθνικής ομάδας της Ολλανδίας, έχει τονίσει πως: «Το να παίξεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό πράγμα, αλλά το να παίξεις απλό ποδόσφαιρο είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις»!

Στα ντουζένια του, ο Κρόιφ συναγωνιζόταν με ποδοσφαιριστές όπως ήταν οι Πελέ, Μπεκενμπάουερ και Μπεστ για τον τίτλο του κορυφαίου σε ολόκληρο τον κόσμο, αν και ο καθένας τους είχε τη μοναδικότητα του.

Πιθανότατα όμως  είναι ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής, ίδιας κλάσης με τον Πελέ, τον Μαραντόνα, ίσως και τον σύγχρονο Μέσι.

Το γεγονός ότι έβαλε τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του κάτω από το σύνολο, του χάρισε τίτλους, στιγμές δόξας και σελίδες ολόκληρες στη Χρυσή βίβλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Η πασίγνωστη, κοφτή ντρίμπλα που πήρε τ’ όνομά του, «Cruyff turn», ήταν το σήμα κατατεθέν του και η περίτρανη απόδειξη της επιρροής του στο ποδόσφαιρο.
Κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα το 1971, το 1973 και το 1974, ήταν κομμάτι του εκπληκτικού Άγιαξ με τα τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών στις αρχές εκείνης της δεκαετίας .Οι παίκτες του Άγιαξ της εποχής εκείνης, απάρτισαν εν πολλοίς τη φοβερή και τρομερή εθνική Ολλανδίας που έπαιζε το περιβόητο total football, το οποίο ακόμη και σήμερα αποτελεί αντικείμενο ανάλυσης και διδασκαλίας  στα σεμινάρια προπονητών.

Η μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα σημειώθηκε το 1973 και από την πρώτη του σεζόν στους «μπλαουγκράνα» πανηγύρισε την κατάκτηση του τίτλου. Το 1974, έφτασε και στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Δυτικής Γερμανίας. Πέρασε και από τις ΗΠΑ όπου γνώρισε το ποδόσφαιρο της Αμερικής σε εποχές που φυσικά δεν είχε ούτε τη δυναμική, ούτε τη λάμψη, ούτε τη φήμη που έχει πλέον το MLS. Αγωνίστηκε με τη φανέλα των Los Angeles Aztecs και των Washington Diplomats, ενώ, ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα παίζοντας δύο επιπλέον χρονιές στον Άγιαξ και μια στη Φέγενορντ, αποφασίζοντας να κρεμάσει τα παπούτσια του, το 1984.

Επέλεξε να ακολουθήσει την προπονητική αμέσως και το 1985 τον εμπιστεύθηκε ο Άγιαξ, προτού συνεχίσει στη Μπαρτσελόνα τρία χρόνια αργότερα. Οι «μπλαουγκράνα», μ’ εκείνον στον πάγκο, χαρακτηρίστηκαν η «Dream Team» στα τέλη της δεκαετίας του ’80 μέχρι και τα μέσα της επόμενης. Με τέσσερα πρωταθλήματα, ένα ευρωπαϊκό και ένα Κύπελλο Ισπανίας, οι Καταλανοί κέρδισαν ακόμα περισσότερους οπαδούς ανά τον κόσμο.

«Κατά μία έννοια, πιθανόν να είμαι αθάνατος» και μάλλον είχε δίκιο. Η σφραγίδα του ως παίκτης, αλλά και ως προπονητής θα παραμείνει ανεξίτηλη στο πιο δημοφιλές άθλημα.

Λίγη από τη “μαγεία Κρόιφ” στο παρακάτω βίντεο: