Τα όρια μας απέναντι στα φυσικά φαινόμενα δοκιμάζει η Αριάδνη. Τρομερά προβλήματα σε περιοχές που δεν έχουν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν τέτοιας σφοδρότητας κακοκαιρίες.

Ήρθε ο χιονιάς για να δοκιμάσει τα όρια μας. Πρώτον σε επίπεδο μετεωρολογικών προβλέψεων. Το πλούσιο ανάγλυφο και η ατελείωτη ακτογραμμή που αλλάζει τις συνθήκες θερμότητας και υγρασίας έστειλαν τα μοντέλα πρόγνωσης “αδιάβαστα”.

Αλλού προαναγγέλθηκε σφοδρή χιονόπτωση, αλλού έπεσε, με τον “χαμό” να γίνεται λογικά για Θεσσαλονίκη και Αθήνα, λόγω υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού. Η κακοκαιρία μάλλον έδειξε τα όρια των μοντέλων πρόβλεψης που χρησιμοποιούνται.

Τα όρια του κρατικού μηχανισμού δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται επίσης. Ορεινές Περιφέρειες και ορεινοί Δήμοι, που αντιμετωπίζουν σχεδόν κάθε χρόνο παρόμοια φαινόμενα ήταν προετοιμασμένοι. Οι υπόλοιποι όχι.

Εδώ κάθε χρόνο είναι ζητούμενο η αντιπυρική προστασία που αφορά όλη τη χώρα, θα είχαμε προετοιμαστεί για την Αριάδνη;

Κι όμως θα έπρεπε. Δεν είμαστε Μέση Ανατολή ή Βόρεια Αφρική, να βλέπουμε χιόνι κάθε πενήντα χρόνια.

Με την ίδια λογική που πρέπει να φροντίζουμε οι “ξεροπόταμοι” να παραμένουν ανοικτοί, έστω κι αν γεμίζουν μια φορά στα 20 χρόνια. Αν δεν βρουν τη φυσική τους διέξοδο, θα προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές σε σπίτια, αυτοκίνητα και καλλιέργειες.

Μετά την κρατική ξεκινά η ατομική ευθύνη. Για “λάστιχα χιονιού” μιλούν οι ειδικοί, όταν το 80% των αυτοκινήτων έχει φθαρμένα, πολυκαιρισμένα ελαστικά που δεν κάνουν ούτε για λιακάδα και βόλτα ως το Σύνταγμα.

Για τα όρια των αυτοκινήτων με τετρακίνηση ενημερωνόμαστε, όταν τα περισσότερα είναι απλά SUV, με συγκεκριμένα όρια και συγκεκριμένα μικρά πλεονεκτήματα, έναντι ενός οποιουδήποτε συμβατικού αυτοκινήτου.

Ο στόλος των ΙΧ ξεπερνά τα 13 χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι λίγα αυτοκίνητα είναι εφοδιασμένα με την τεχνολογία που αποτρέπει τις “τσουλήθρες” στο οδόστρωμα.

“Κοντά στο νου κι η γνώση”, οπότε καλύτερα να αποφεύγονται οι μετακινήσεις με ακατάλληλα μέσα μεταφοράς μέσα στην κακοκαιρία.

Το “κλείσιμο σχολείων” είναι μια εύκολη λύση που ενδεχομένως αποτρέπει ατυχήματα, δείχνει όμως σε κάθε περίπτωση την έκταση της προετοιμασίας για την πολιτική προστασία.

Το βάρος πέφτει στην κρατική εξουσία που βρίσκεται πιο κοντά στον πολίτη, τους Δήμους. Σε μια περίοδο “ισχνών αγελάδων” φαίνονται ποιοι Δήμοι έχουν προετοιμαστεί ουσιαστικά για τα “φυσικά φαινόμενα” και πόσοι αρέσκονται σε φαντασμαγορικές δηλώσεις σε τοπικά ΜΜΕ.

Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι τα φαινόμενα είναι “φυσικά”, είναι δηλαδή πάντα μέσα στο ενδεχόμενο να συμβούν. Δεν έπεσε μετεωρίτης πάνω στη χώρα.

Ένας σφοδρός χιονιάς είναι από τους αμέτρητους που έχει γνωρίσει στις δεκαετίες που τηρούνται μετεωρολογικά στοιχεία. Απλά τότε δεν βάφτιζαν τις  κακοκαιρίες κι αυτές έκαναν ανώνυμα καριέρα, σαν “μπουλούκια”.