Με δύο προσωρινές διοικήσεις η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ), με τον “ισόβιο” Πρόεδρο Γιώργο Βασιλακόπουλο να μην τα βάζει κάτω και να εκλέγει δική του διοίκηση, μετά από την εκλογή του Φάνη Χριστοδούλου χθες, μετά από την κοινή πρόταση Φασούλα και Λιόλιου.

Ο Φάνης Χριστοδούλου επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Ένας υπερπαίκτης που δεν κλωνοποιήθηκε ποτέ, μιας και κανείς δεν είχε τα δικά του all around χαρακτηριστικά και την  ιδιοφυΐα του εντός των 4 γραμμών του παρκέ.

Ο Φάνης έγραψε τη δική του τεράστια μπασκετική ιστορία, κυρίως στην Εθνική, μιας και έμεινε στον Πανιώνιο, σχεδόν ως τη λήξη της καριέρας του.

Πήγε στον Παναθηναϊκό για ένα χρόνο, μόνο και μόνο για να πάρει Πρωτάθλημα.

Η πιο μεγάλη βραδιά του Φάνη, του νέου προσωρινού Προέδρου της ΕΟΚ, ήταν κόντρα στον μεγάλο ΠΑΟΚ της εποχής εκείνης, την ίδια χρονιά που ο αιώνιος αντίπαλος του Αυτοκράτορα Άρη, σήκωσε το πρώτο ευρωπαϊκό της νεότερης εποχής.

Για να ακριβολογούμε ήταν η πιο μεγάλη βραδιά του Φάνη σε συλλογικό επίπεδο, μιας και με την Εθνική, είχε κάνει τρομερά τουρνουά: σε ευρωπαϊκά το ΄87, το νικητήριο με την ΕΣΔΔ το΄89, αλλά και το 93, το 95 και το 97, σε παγκόσμια το 86, το 90 (32 πόντους κόντρα στους Ισπανούς) και το 94, ενώ συμμετείχε και στην Ολυμπιάδα του 1996 στην Ατλάντα.

Στις 10 Απριλίου του 1991 λοιπόν, στο ΣΕΦ μπροστά σε 15 χιλιάδες κόσμου (13.771 τα εισιτήρια) με διαιτητές τους έμπειρους Δουβή-Γιοχαλή (τότε ήταν 2 οι ρέφερι) και οι επιθέσεις διαρκούσαν τριάντα δευτερόλεπτα και όχι 24.

Ο ΠΑΟΚ του Σάκοτα τότε με Φασούλα, Πρέλεβιτς, Κόρφα, με “μάτζικ” Σταυρόπουλο, του Μπάρλοου, του Μέμου Ιωάννου, τον Μπουντούρη και του Παπαχρόνη ήταν υπερομάδα και απέναντι θα έβρισκε τον Πανιώνιο του Φάνη, του Γάσπαρη, του Χάτσον, του Μπρούγου, του Χρήστου Χριστοδούλου και του Μποσγανά (στην αποστολή ήταν και ο 17χρονος τότε, Υπουργός Υγείας σήμερα Βασίλης Κικίλιας)

Ένας κλασικός τελικός Δαβίδ εναντίον Γολιάθ, με τον ΠΑΟΚ Κυπελλούχο Ευρώπης να έρχεται να πάρει ακόμη μία κούπα με το μυαλό στα πλέι οφ, που είχε σκοπό να αποκαθηλώσει τον Άρη, των 6 συναπτών πρωταθλημάτων, που είχε αρχίσει να φυλλοροεί με την έξοδο του ξανθού κάποιους μήνες πριν.

Στο Κύπελλο είχε περάσει από τον τάφο του Ινδού, νικώντας τον ΠΑΟ, ενώ ο Πανιώνιος φαινόταν να είχε κάνει την υπέρβαση του αποκλείοντας την ΑΕΚ στα ημιτελικά, η οποία ΑΕΚ είχε βγάλει εκτός τον Άρη, που μάζευε για χρόνια τον τίτλο.

Στο κατάμεστο από Πανιώνιους ΣΕΦ αλλά και με φιλάθλους του ΠΑΟΚ, το ματς ήταν ντέρμπι. Ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να ανοίξει το ρυθμό του παιχνιδιού, ο  παμπόνηρος Τζούροβιτς όμως είχε αποφασίσει να πηγαίνει επιθέσεις 30 δευτερολέπτων, να ποστάρει ο Γάσπαρης τον Κόρφα (1.92 κόντρα στο 1.78 του Τεν Τεν) όπως και ο Φάνης όταν τον μάρκαρε ο Μέμος. Ο Χάτσον έκανε σουτ από τα 5-6 μέτρα γιατί κοντά στο καλάθι παραμόνευε η “αράχνη” και κάπως έτσι ο Πανιώνιος κατόρθωσε να μείνει κοντά στο σκορ, χάνοντας με 3-4 πόντους.

Ένα ξέσπασμα ήταν αρκετό, με τον Φάνη να βάζει δύο τρίποντα (τα είχε σπάσει ως τότε) ο Χρήστος κλέβει μια μπάλα από τον Μπάνε και ο Γάσπαρης βάζει ένα κρίσιμο δίποντο και το νερό μπήκε στο αυλάκι.

Ο Μπρούγος ήταν καταλυτικός, καθώς πήρε το ριμπάουντ σε χαμένη βολή του Μακαρά, σκόραρε στον αιφνιδιασμό συν τη βολήκαι έδωσε προβάδισμα 5 πόντων στην ομάδα του

Στο τέλος με τη διαφορά στο +3 ο Φάνης θα χάσει μια βολή, αλλά θα χαραμίσει το 5ο του φάουλ πάνω στον Μπάνε για να μη σουτάρει τρίποντο και ισοφαρίσει, με την άμυνα να είχε κολλήσει στο τι πρέπει να κάνει.

Ο ΠΑΟΚ δε θα κάνει την ανατροπή, τελικό σκορ 73-70 (26 δευτερόλεπτα πριν το τέλος ήταν 68-64) και η Νέα Σμύρνη θα καεί εκείνο το απριλιάτικο βράδυ 3ο χρόνια πριν.

Ο Φάνης θα έχει φτιάξει μια ανεπανάληπτη, μια μοναδική στιγμή όχι μόνο για τον Πανιώνιο, αλλά για όλες τις ομάδες πλην των 5 μεγάλων.

Το ΣΕΦ θα είναι και πάλι ο τόπος δόξας του, όπως το 1987 και κανείς δεν ξέρει πόσες ακόμη βραδιές θριάμβων θα ζούσε στο ίδιο γήπεδο, αν ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν άλλαζε γνώμη το ίδιο καλοκαίρι. Ενώ είχε συμφωνήσει προφορικά με τον Φάνη, προτίμησε τελικά τον Ζάρκο Πάσπαλι για τριάρι στον Ολυμπιακό που έχτιζε τότε.

Αυτή είναι μια άλλη ιστορία…