μαστούρης ολκής και πρεζάκι θολωμένο από τις ντάγκλες (έπαιρνε χάπια και χασίς και από σιρόπια Ντικοβίξ, όπως έλεγε και το αλήστου μνήμης σύνθημα), περιφέρεται με πρόγραμμα στο καρνάγιο, στους τεκέδες, τα καφενεία και τους δρόμους, παραμιλώντας και παραληρώντας.