Παραδοσιακά την Καθαρά Δευτέρα το ρίχνουμε στη μαγειρική.

Καμία σχέση με το αντικείμενο αλλά εμείς οι σταρς (εγώ και η Δέσποινα δηλ)  δίνουμε άλλη αίγλη στα εδέσματα.

Οι γαρίδες πρέπει να έχουν το χρώμα του Τραμπ. Αν έχουν του Ομπάμα, πρέπει να είναι Νο1, ήτοι μεγάλες, κατεψυγμένες και Ατλαντικού.

H Γαριδομακαρονάδα ονομάζεται υποψήφιου δημοτικού συμβούλου, μιας και έχει μια προσμονή, μια ανωτερότητα, μια κατά Ζήκο υπεροψία, μια καχυποψία, ενώ θέλει συχνή αυτοψία, ειδικά αν έχετε πρεσβυωπία.

Καθαρίζουμε τις γαρίδες από το κεφάλι, το κέλυφος την ουρά και το εντεράκι με τρυφερότητα και στοργή.  Κρατάμε τα κεφάλια και το σώμα από τις γαρίδες ως αποδεικτικό στοιχείο του “μαζί τα φάγαμε”.

Ρίχνουμε σε ένα τηγάνι ελαιόλαδο και σοτάρουμε σε δυνατή φωτιά το κρεμμύδι με το σκόρδο. Ρίχνουμε τα κεφάλια από τις γαρίδες και τα σοτάρουμε για 2-3 λεπτά, μέχρι να πάρουν χρώμα.

Σβήνουμε με το ούζο και περιμένουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ (να πάνε τα φαρμάκια πάνω).

Προσθέτουμε τις ντομάτες, τη ζάχαρη, το αλάτι και το ξερό θυμάρι, χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά με ύφος ανακριτή.

Συγχρόνως βράζουμε τα λιγκουίνι, σύμφωνα με τις οδηγίες των Θεσμών για να πάρουμε τα υπεκέρδη των τραπεζών. Αφού βράσουν τα ζυμαρικά μας, στραγγίζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη να ωριμάσουν μέσα από τις τραυματικές τους εμπειρίες.

Σε ένα άλλο τηγάνι σοτάρουμε λίγο σκόρδο σε ελαιόλαδο και όταν αυτό αρχίσει να παίζει μπαλίτσα  ρίχνουμε μέσα τα σώματα από τις γαρίδες, αλάτι και πιπέρι και συνεχίζουμε τη διαδικασία μέχρι να πάρουν χρώμα για 1 με 2 λεπτά.

Αφού βράσει η σάλτσα ντομάτας αφαιρούμε από μέσα τα κεφάλια από τις γαρίδες  και δυναμώνουμε τη φωτιά.

Ενώνουμε με τις σοταρισμένες γαρίδες και βράζουμε για ένα έως δύο λεπτά, έχοντας πιάσει και το φετινό πλεόνασμα 2,8 γαρίδων ανά πιάτο.

Προσθέτουμε μέσα φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό, ματζουράνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι για να δέσουν, αναπολείστε τις εποχές ΠΑΣΟΚ που τρώγατε έξω στα καλύτερα και στη τσέπη Κοχίμπα για μετά.

Ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι και τα λιγκουίνι, ανακατεύουμε να πάει παντού η σάλτσα  και σερβίρουμε λέγοντας “καλή Σαρακοστή”.

Να έχετε από πριν και με συλλογικές διαπραγματεύσεις προκαθορίσει τις θέσεις  στο τραπέζι

Καλά Κούλουμα και μη φάτε σαν γυρίσατε μόλις από το Survivor.

Ρίξτε κι ένα τσάμικο, μόνο αν είπατε ναι, στην ερώτηση “ταραμά δεν θα φάει κανείς;”

Το πιάτο συνοδεύεται με το ‘Νο Good” των Prodigy για να σπάσει η γκαντεμιά και η γλωσσοφαγιά.