Ξεχάστε τα ολόγιομα, τα κατακόκκινα, τα πορφυρά, τα τεράστια φεγγάρια που είχατε συνηθίσει επί ΣΥΡΙΖΑ.

Επί Μητσοτάκη και το αυγουστιάτικο φεγγάρι μοιάζει σαν αυτό της επετείου των Νοεμβριανών: μικρό, κατσιασμένο, αντιδραστικό, τύπου «ελιά ελιά, Κυριάκο «βασιλια».

Επί Αλέξη Τσίπρα το φεγγάρι ήταν πρώτη φορά στρογγυλό και γεμάτο σαν πίτσα αλφαδιασμένη με διαβήτη, χρυσό σαν τα επιδόματα, ανυπέρβλητο, ψαρωτικό, ανηλεές, αναντικατάστατο.

Οιν αστρονόμοι προβλέπουν πως πάντα επί Μητσοτάκη στην αυγουστιάτικη πανσέληνο το φεγγάρι θα βρίσκεται στο απόγειό του, ήτοι στο πιο απομακρυσμένο σημείο από τη γη.

Κι αυτό δεν είναι τίποτα, μπροστά στις αποδείξεις πως την τροχιά του την καθοδηγούν επιχειρηματικά συμφέροντα, καθώς και το πλήθος κολλητών, φίλων, γνωστών,  μετακλητών.

Όπως φαίνεται και στη φωτό το φεγγάρι έχει ήδη προσθεδεί στο άρμα της πλουτοκρατίας και το κάνουν γιο-γιο οι έχοντες και κατέχοντες, εξετάζοντας τη σκοτεινή πλευρά του για να παίρνουν ιδέες.

Μόνο το 2023 υπάρχει περίπτωση η σελήνη να επιστρέψει στην πρότερή της κατάσταση και αυτό μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις επόμενες εκλογές με παραπάνω από 8,5%, για να έχει πάρει θριαμβευτική ρεβάνς.

Μέχρι τότε το φεγγάρι θα κάνει βόλτα στης Κουμουνδούρου την πόρτα, το φεγγάρι θα κάνει κύκλο στου Αλέξη τον κήπο.

Οι κηπουροί του ζουν αυτοί μας οδηγούν: Τσίπρα γερά, Πρωθυπουργός ξανά.