Αν και γίνεται κατάχρηση του όρου, το χθεσινό ματς Ολυμπιακός-Τότεναμ ήταν πολύ μεγάλο. Ματσάρα.

Τακτική αλλά και γκολ και θέαμα και ανταγωνιστικό παιχνίδι.

Καταπληκτικό για την ακρίβεια, ήταν μια παράσταση και για όσους δεν τρελαίνονται για το ποδόσφαιρο.

Η φιναλίστ του Θεσμού, η μεγάλη και τρανή Τότεναμ, με την ίδια περυσινή ομάδα κατέβηκε στο Φάληρο λίγο μπλαζέ.

Ο Ολυμπιακός σοβαρός και καλύτερος την πρώτη μισή ώρα, έχει δοκάρι στο 0-0 βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει πίσω με 0-2, πληρώνοντας δύο λάθη.

Ο Κέιν θα σκοράρει με πέναλτι που κερδίζει ο ίδιος, ο Μόουρα στη μόνη φάση που βρήκε χώρο το παστέλωσε.

Η Τότεναμ ανεβάζει στροφές και πάει να καθαρίσει το ματς από το πρώτο ημίχρονο, αλλά η συνεργασία των “ψηλών” βγάζει τον Ποντένσε σε θέση βολής και με το 1-2 υπάρχει πάλι ματς.

Στο δεύτερο η Τότεναμ βγήκε νωρίς στον αγωνιστικό χώρο, αποφασισμένη να ξεκινήσει με νίκη στους ομίλους.

Σε μια φάση διαρκείας που ο Ολυμπιακός πίεσε για να ξαναπάρει την μπάλα, προκύπτει πέναλτι και ο Βαλμπουενά κολλάει με το δεξί ένα ένσημο στην εστία προς τον Ηλεκτρικό: ίσως πάρει σύνταξη και από τον ΗΣΑΠ.

2-2 στο 54΄και όλα έδειχναν ροντέο: όμως ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε το ματς, δεν ανοίχτηκε για τρίτο τέρμα, άφησε στην Τότεναμ την πρωτοβουλία και κοίταξε να χτυπήσει στην κόντρα ή από στημένα.

Σοφή επιλογή, που του έδωσε τελικά την ισοπαλία με τον Σα να καθαρίζει δύο δύσκολα σουτ.

Άλλωστε και το γήπεδο καταλάβαινε. Δεν ήθελε επίθεση δίχως αύριο. Χειροκροτούσε όταν η μπάλα ελευθερωνόταν, ας πήγαινε και πίσω.

Το λιμάνι ωρίμασε, κατάλαβε το σύγχρονο φούτμπολ. Οι εποχές που ακόμη και με 9 παίκτες (με Νιούκαστλ παλιά) ζητούσαν επίθεση, έχουν περάσει.

Λογική που μπορεί να έφερε το 6-2 με τη Λεβερκούζεν αλλά και μεγάλες ήττες εντός (2-4 από Βαλένθια κτλ)

Ο Μάρτινς το πιστώνεται όλο αυτό. Γκρίνια για τις επιλογές του καμία. Για τις αλλαγές του το ίδιο. Άφησε πρώτα τον Ποτσετίνο να κάνει τις κινήσεις του. Καμία αλλαγή πλάνων. Μόνο προσώπων.

Ο Έφηβος μεγάλωσε και κοιτά στα μάτια τους επιγόνους του μυθικού Σκωτζέζου φορ Στηβ Άρτσιμπαλντ, του Αργεντίνου Αρντίλες, του αρχηγού Πέριμαν και ασφαλώς του τεράστιου Γκλεν Χοντλ.

Και οι Άγγλοι κατάλαβαν όχι μόνο πως ο όμιλος δεν θα είναι περίπατος αλλά και το μυστικό:

“Olympiacos fans were incredible all evening long and were a genuine 12th man”.