Έτος 2940. Με λαμπρότητα εορτάζονται με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη τα 1000 χρόνια από το περήφανο ΟΧΙ και το έπος της Αλβανίας.

Χωρίς να ξέρουν λεπτομέρειες, αλλά μιας και είναι παράδοση, όλοι αναρωτιούνται ποιος είπε το ΟΧΙ.

Ο λαός ή ο Μεταξάς;

Ο Τσίπρας ή ο Βαρουφάκης;

Ο Μπάρκας ή ο Βλαχοδήμος;

Εκεί επεμβαίνουν οι ιστορικοί και λένε πως ο Μεταξάς απάντησε στο τελεσίγραφο ως εξής: «Λοιπόν, έχουμε πόλεμο».

Ωραία, αλλά που είναι το όχι;

Τα σχολεία παρελαύνουν παραδοσιακά με τις μαθήτριες να  φορούν φούστες σύμφωνα με το νόμο του Πάγκαλου, αλλά η φυλή έχει ψηλώσει (1.90μ κατά μέσο όρο τα κορίτσια, πάνω από 2μ τα αγόρια) οπότε και πάλι κοντές είναι, γεγονός που εξοργίζει τους σεμνότυφους και τους αυτόκλητους υπερασπιστές μια ηθικής που δεν υπάρχει πια.

Οι μνήμες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο έχουν ξεθωριάσει εντελώς. Από το 1940 έως το 2940 η χώρα έχει περάσει άλλους επτά εμφυλίους και άλλη μία κατοχή- από τους Βρετανούς αυτή τη φορά.

Εκατόν πενήντα χρόνια μετά το Brexit, αποφάσισαν πως η Ελλάδα είναι κομβική,πάνω στο θαλάσσιο  δρόμο για τη βιομηχανική Κίνα, στάση στο δρόμο του Μεταξιού και του Μεταξά και την κατέκτησαν.

Οι Έλληνες αντιστάθηκαν ηρωικά με  τη βοήθεια των Γερμανών, Γάλλων, Ιταλών και άλλων ευρωπαίων συμμάχων τους. Απώθησαν τους Βρετανούς, αλλά η ακαριαία εμπλοκή των ΗΠΑ στην επιχείρηση, τους χάρισε τη νίκη.

Τέσσερα χρόνια κράτησε η κατοχή. Όσοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές -άγνωστο γιατί- ονομάστηκαν Βρετανοτσολιάδες, αλλά οι περισσότεροι την έβγαλαν καθαρή.

Έτσι φημολογείται πως είχε συμβεί και το 1941-1944, αλλά έχουν περάσει αιώνες.

Είναι σα να ξεψαχνίσουμε εμείς τώρα τη βυζαντινή «στάση του Νίκα».

Άντε να βρεις ποιος ήταν αυτός.

Μάλλον εκείνος που κατηγορείται πως είχε εσωτερική πληροφόρηση…