(Η φωτό είναι εμπνευσμένη από τον πειραγμένο στίχο:»Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα δύο κι έτσι άλλαξαν πορεία και δοκίμασαν το τρίο»).

Του φετινού Βαλεντίνου κάνουν ουρά  οι επενδυτές, επηρεασμένοι από τα χαμηλά επιτόκια.

Οι αγορές δείχνουν εμπιστοσύνη στους Έλληνες και αυτοί με τη σειρά τους εμπιστεύονται το πάντα σοφό κεφάλι τους.

Όμως είναι δίχως αμφιβολία ταξική η γιορτή.

Οι τάξεις του 2000 και μετά στέλνουν καρδιές, λουλούδια και κοσμήματα .

Οι άνω των 40 αγοράζουν μια φριτέζα ή έναν αποχυμωτή στην αγαπημένη τους, ή τυλίγουν μια μερακλίδικη συκωταριά να πιάσει τόπο, ένα κοκορέτσι με πνευμόνια, με την υποσημείωση στο μπιλιετάκι, «η αγάπη θέλει αντοχές» και κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Εκτός από πρωτότυποι σε ιδέες για δώρα κεράσματα και δοσίματα να είστε και παραδοσιακές/παραδοσιακοί: σε όλες οι μεγάλες γιορτές το γλέντι το καλό γίνεται Παραμονή. Τότε καίγεται το «πελεκούδι».  Σαν τον Ιούδα. Κι ας φιλούσε μέτρια και όχι υπέροχα.

Διότι  ανήμερα του πιο εμπορικού Αγίου, τα πράγματα είναι πιο θεσμικά.

Είναι για τις επίσημες αγαπημένες/αγαπημένους. Τα κακόμοιρα τα ζευγαράκια τα άστεγα στριμώχνονται στις παραμονές μέσα στο άγχος και την αγωνία: βάλε -κι άλλο ποτό- Ντίνο.

Δείξτε ανωτερότητα και υπομονή κορίτσια. Τα πρώτα 10 χρόνια είναι δύσκολα.

Μετά θα τους έχετε σε αποκλειστικότητα.

Αυτά τα ολίγα και προτείνουμε ενός λεπτού σιγή ως ένδειξη σεβασμού προς όσους/όσες παίζουν σε διπλό ταμπλό και κάνουν το «μοιραίο» λάθος απόψε…