Τίποτα δεν είναι όπως το Μάρτιο. Τουλάχιστον την ημέρα. Κίνηση υπάρχει και μάλιστα αξιοσημείωτη, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και μποτιλιάρισμα σε ώρες αιχμής.

Τίποτα δεν είναι όπως στην πρώτη καραντίνα. Πέρα από ακραίες συμπεριφορές (πάρτυ, …γλεντίσματα κτλ) η πλειοψηφία των πολιτών έχει αποδεχτεί το ποσοστό κινδύνου να προσβληθεί από τον ιό, το οποίο και πολύ καλά γνωρίζει πως μειώνεται δραματικά όσο τηρεί τα μέτρα (μάσκα, κοινωνική απόσταση).

Ούτε τα νούμερα είναι σαν την πρώτη φορά. Τα αυξημένα κρούσματα αποδόθηκαν στα δεκάδες χιλιάδες τεστ, οι δεκάδες θάνατοι όμως αποδεικνύουν πως το δεύτερο κύμα είναι απείρως πιο βαρύ.

Μια βασική διαφορά με την πρώτη φορά είναι πως ο κόσμος έχει κουραστεί. Συνήθισε τον ιό, φοβάται λιγότερο και κυρίως δε θέλει να κλειστεί στο σπίτι για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Επομένως η κατάσταση απαιτεί ειδικό χειρισμό. Και ευελιξία. Όπως επέδειξαν οι αρχές πριν την καραντίνα, αφήνοντας όσους ήθελαν να την περάσουν στα εξοχικά ή στους τόπους καταγωγής. Με τον τρόπο αυτό αραίωσε κάπως ο πληθυσμός σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μια επιλογή που ιστορικά σε επιδημίες έχει αποδειχτεί σοφή.

Επειδή λοιπόν η πρώτη καραντίνα δεν επαναλαμβάνεται, είναι σοφό να επικοινωνηθεί πως πάμε για 20 μέρες αυστηρά, με προσωπική και συλλογική ευθύνη και πως από 1/12 “ανοίγουμε”, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Τουλάχιστον τα διόδια και κυρίως τα εμπορικά.

Έχουμε εδώ και καιρό άλλωστε επιβεβαιώσει τον (κάποτε μισητό) Σόιμπλε.

Έτσι δε θα χαθεί ο μήνας που σημαίνει πολλά για την αγορά, θα δουλέψει και ο χειμερινός τουρισμός, ο κόσμος θα προσμένει τις γιορτές με έστω μια μικρή αισιοδοξία.

Αναγκαία συνθήκη για να συμβούν όλα αυτά, είναι να αποσυμφορηθεί το Σύστημα Υγείας, οι κλίνες και οι ΜΕΘ.

Αν τα νούμερα ομαλοποιηθούν και δεν πάμε σε άνοιγμα, η απειθαρχία θα αυξηθεί.

Οπότε το σύστημα “ακορντεόν” είναι μια κάποια λύση, αν μετά το άνοιγμα τα νούμερα δείξουν πάλι επιδείνωση.

Ότι πίσω από τα νούμερα των θανάτων κρύβονται άνθρωποι -που ακόμη και στην περίπτωση που είχαν υποκείμενα νοσήματα- πέθαναν πρόωρα είναι μια άλλη συζήτηση που οι περισσότεροι δε θέλουν να ακούσουν καν…