Ο “πόλεμος” για την επιλογή της βέλτιστης και φθηνότερης πηγής ενέργειας καλά κρατεί.

Σύμφωνα με νέα μελέτη της Διεθνούς Υπηρεσίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) το κόστος της χερσαίας παραγωγής αιολικής ενέργειας έχει φτάσει το επίπεδο της παραγωγής ενέργειας από άνθρακα, ακόμη και αν δε ληφθούν υπ’ όψιν οι επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον . Η εκτίμηση της υπηρεσίας υπολογίζει το σύνολο του κόστους που εμπλέκεται σε διάφορους τύπους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής, συντήρησης, του κόστους των καυσίμων και της απομάκρυνσης των αποβλήτων, καθώς και του αναμενόμενου χρόνου ζωής.

Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι ενώ το κόστος παραγωγής μίας κιλοβατώρας ηλεκτρικής ενέργειας από ένα χερσαίο αιολικό πάρκο είναι περίπου 0,05 ευρώ, ενώ η ίδια ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας είναι μόνο 0,001 ευρώ φθηνότερη αν παραχθεί από μονάδες άνθρακα. Ωστόσο, η ανάλυση δεν περιλαμβάνει το κόστος των ορυκτών καυσίμων για την κοινωνία, όπως τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τα προβλήματα υγείας του παγκόσμιου πληθυσμού  από την εισπνοή μολυσμένου αέρα. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση φυσικού αερίου υπολογίστηκε οριακά οικονομικότερη, στα 0,041 ευρώ ανά κιλοβατώρα.

Ο αναλυτής της IRENA Μάικλ Τέιλορ δήλωσε: «αν συνυπολογιστεί το κόστος των ορυκτών καυσίμων για το περιβάλλον και την υγεία, η κατάσταση είναι ακόμη πιο ευνοϊκή για την αιολική ενέργεια. Οι τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών παρέχουν σήμερα ηλεκτρική ενέργεια σε πολύ ανταγωνιστικά επίπεδα. Ωστόσο, το κοινό και οι ηγέτες του κόσμου σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί πόσο οικονομικά ανταγωνιστικές έχουν γίνει οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε επειδή υπάρχουν διάφορα συμφέροντα υπέρ της διατήρησης του μύθου της ακριβής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, είτε επειδή η αλλαγή έχει απλώς έρθει τάχιστα και η πληροφορία ακόμα δεν έχει φτάσει την πλειοψηφία του κοινού».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της IRENA, το μέσο κόστος της ενέργειας από χερσαία αιολικά πάρκα μειώθηκε κατά 65 τοις εκατό μεταξύ 1988 και 2014. Η μείωση αυτή προήλθε κυρίως από την τεχνολογική ωρίμανση, τη συνακόλουθη ανάπτυξη της βιομηχανίας που επέτρεψε σημαντική παραγωγή και οικονομίες κλίμακας. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βιομηχανία των ΑΠΕ  δεν έχει ακόμη φτάσει απόγειο της.