Φτωχότερο άφησε από τη Παρασκευή 19-2-2016 τον παγκόσμιο πολιτισμό ο Ουμπέρτο Έκο, ένας από τους χαρισματικότερους εκπροσώπους της, ο οποίος νικήθηκε από την επάρατη νόσο σε ηλικία 84 ετών. Ένας άνθρωπος εύστοχος, οξυδερκής και ευρυμαθής που έλεγε ευθέως ότι σκεφτόταν φτάνοντας ακόμα και σε ρίξη με τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι. Γεννημένος στην Αλεσάντρια της Βόρειας Ιταλίας , παιδί που βίωσε τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στα 12 του χρόνια μέσα από τις μάχες των φασιστών με τους παρτιζάνους, ένας καταπιεσμένος φιλόσοφος που πιέστηκε από το πατέρα του να γίνει ένας κοινός δικηγόρος. Αυτή είναι η ζωή του Έκο συνοπτικά μέχρι τη στροφή του στη φιλοσοφία και τη συγγραφή.
Με την αποφασιστικότητα και το πείσμα που τον διέκρινε παράτησε τη Νομική Σχολή και σπούδασε Μεσαιωνική Φιλοσοφία και Λογοτεχνία. Στα πρώτα του βήματα ασχολήθηκε και με τα κοινά ως Διευθυντής Πολιτιστικού προγράμματος της Κρατικής Ιταλικής Τηλεόρασης και στη συνέχεια ως γενικός επιμελητής του μη λογοτεχνικού τομέα του εκδοτικού οίκου Bompiani από τον οποίο έφυγε όταν αυτός πρόσφατα εξαγοράστηκε από την οικογένεια Μπερλουσκόνι.

«Πώς γίνεται μια διπλωματική εργασία», «Μεταξύ ψεύδους και ειρωνείας», «Ο υπεράνθρωπος των μαζών», Η Αποκάλυψη του Ιωάννη» είναι μερικά από τα δεκάδες δοκίμια στα οποία ο Έκο αναλύει έμμεσα ή άμεσα τη σημειολογία ανάμεσα στις γλώσσες, στα σύμβολα και στην κοινωνική ανάπτυξη.

Οι δεκαετίες του ’70-’80 είναι εκείνες που επηρεάζουν τον Έκο και με τα έργα εκείνης της περιόδου γίνεται πασίγνωστος. Το 1980 βγαίνει το ‘’Όνομα του Ρόδου’’ ίσως το γνωστότερο έργο του Ουμπέρτο Έκο. Το μυθιστόρημα του αυτό συνδυάζει τη μεσαιωνική αστυνομική πλοκή και η υπόθεση του μεταφέρει τον αναγνώστη σε ένα ιταλικό μοναστήρι των Βενεδικτίνων και γύρω από την αναζήτηση ενός χειρογράφου του Αριστοτέλη, αναπτύσσεται η πλοκή του, με φόνους, άνομες σχέσεις μεταξύ μοναχών και το κυνήγι των αιρετικών εν έτει 1327. Η πώληση του μυθιστορήματος αναμενόταν στα 30.000 αντίτυπα και τελικά ξεπέρασε τα 9.000.000 παγκοσμίως και μεταφράστηκε σε περίπου 30 γλώσσες. Το 1986 μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη από τον Jean-Jacques Annaud με πρωταγωνιστή τον Sean Connery. Ο τίτλος του μυθιστορήματος προβλημάτισε αρκετούς καθώς δεν σχετίζεται με το περιεχόμενο του έργου. Ο Έκο έγραψε ότι του άρεσε ο συγκεκριμένος τίτλος «γιατί το ρόδο είναι ένα σύμβολο τόσο πλούσιο σε νοήματα, που είναι ζήτημα εάν έχει μείνει κάποιο νόημα που να μην του έχει αποδοθεί». Στη συνέχεια γράφει το “Εκκρεμές του Φουκώ”,  “το νησί της προηγούμενης μέρας’’ ,” Μπαουντολίνο” και το τελευταίο έργο του είναι ‘’Το φύλλο μηδέν’’ το 2014.
.
Η ευρύτητα του πνεύματός του δεν τον εμπόδιζε να εξετάζει με κριτική ματιά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας. «Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων,