Ευτυχώς η αεροπειρατεία έγινε στην Κύπρο και αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα σοβαρότητα. Κάνουμε την υπόθεση εργασίας ότι το ίδιο περιστατικό συνέβαινε στην Ελλάδα, με την ευχή να μην συμβεί ποτέ.

Με το που θα κατέβαινε το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο, τα τηλεοπτικά συνεργεία θα είχαν πιάσει τα πόστα για τα καλύτερα πλάνα. Σε live μεταδόσεις θα μας έδιναν πληροφορίες για την κατάσταση στο Ελ. Βενιζέλος, υπό τους ήχους των Ζιγκ-Ζαγκ «ήρεμα κύριε policeman δεν είμαι τρομοκράτης, ήρεμα-ήρεμα είμαι το θύμα μιας αγάπης».

Η Κυβέρνηση θα μιλούσε για μεμονωμένο περιστατικό που δεν μπορεί να μειώσει το τιτάνιο έργο της στον τομέα της ασφάλειας, η αντιπολίτευση θα ζητούσε την –εδώ και τώρα- παραίτηση της Κυβέρνησης, οι ΑνΕλ θα ρωτούσαν με τρόπο το δράστη αν θέλει να πάει στα Σκόπια για να δουν αντιδράσεις, το  ΠΑΣΟΚ θα τον ρωτούσε αν θυμάται την Κίνηση των Αδεσμεύτων του Ανδρέα Παπανδρέου και το Ποτάμι θα μιλούσε για τη «θρασύτητα της νιότης».

To KKE θα θεωρούσε προβοκάτσια κατά των λαϊκών αγώνων την αεροπειρατεία και ο Λεβέντης θα ζητούσε Οικουμενική Κυβέρνηση για να επιλύσει το ζήτημα.

Κάθε επιβάτης που θα έβγαινε από το αεροπλάνο θα πήγαινε  κατευθείαν στα τηλεοπτικά  πλατό κι αν αισθανόταν κουρασμένος τηλεοπτικό συνεργείο θα πήγαινε σπίτι του.

Η γυναίκα με την οποία ζήτησε να μιλήσει ο δράστης θα διαπομπευόταν προληπτικά, ενώ στα sites θα κυκλοφορούσαν απόψεις από «απέλαση όλων των Αιγυπτίων» μέχρι την «αλληλεγγύη» στο δράστη.

Το Υπουργείο Εξωτερικών θα ρωτούσε αν έχει πάνω του διακόσια πενήντα χιλιάρικα, για να του δοθεί άδεια παραμονής για είκοσι πέντε χρόνια, ενώ ο Κώστας Πρέκας θα δήλωνε πως όταν ο Βουτσάς έκανε αεροπειρατείες αυτοί κυνηγούσαν τις γυναίκες πάνω στα κλαδιά των δέντρων.

Την διαπραγμάτευση με τον δράστη θα είχαν αναλάβει ραδιοφωνικοί παραγωγοί, ο οποίος βλέποντας όλο το φρενοκομείο γύρω του θα αυτοκτονούσε, αν δεν παραδινόταν άμεσα.

Τα κανάλια μετά την παράδοση θα ήταν πυρ και μανία με τον δράστη που δεν περίμενε ούτε τα βραδινά δελτία, η Κυβέρνηση θα πανηγύριζε την επιτυχή διαχείριση του γεγονότος και όλοι οι «γάτοι του διαδικτύου» θα έψαχναν τις μυστικές διασυνδέσεις του δράστη με παρακλάδια τρομοκρατικών οργανώσεων.

Τα μαύρα τζιπ θα παραλάμβαναν τον δράστη με προορισμό τη Λ. Αλεξάνδρας , ενώ η επιχείρηση εκκένωσης του αεροδρομίου από άσχετους θα ήταν υποδειγματική, μέχρι να κλείσει και το τελευταίο κανάλι τη σύνδεση.

Η υπόθεση θα έκλεινε με την ομόφωνη άποψη, ότι για το περιστατικό ευθύνεται το κουαρτέτο, τα κόκκινα δάνεια και κυρίως ο υψηλός ΦΠΑ στα νησιά…