Παλαιότερα το να πάει μια γυναίκα γήπεδο ήταν περίπου σα να πήγαινε να ψηφίσει σε εκλογές του συνδικάτου των φορτηγατζήδων. Πλήρες απαγορευτικό δηλαδή. Ένας τελείως ανδροκρατούμενος χώρος, ένα θέαμα που είχαν το δικαίωμα να παρακολουθούν μόνο οι άντρες. Τα χρόνια πέρασαν και τα γήπεδα άνοιξαν τις πόρτες τους για το γυναικείο πληθυσμό και έτσι αναγκαστικά οι παρέες στα γήπεδα είναι πολλές φορές μεικτές .
Στη πραγματικότητα το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών, ρωτάνε κάθε βδομάδα τι είναι το οφσάιντ και το γήπεδο αποτελεί για αυτές μια από τις μεγαλύτερες γκομενοπαγίδες.

Δεν έχουν όμως όλες την ίδια έφεση στην εκμάθηση των μυστικών της μπάλας. Διακρίνουμε τρεις βασικές φυλές γυναικών που πάνε γήπεδο:

Οι μαθήτριες του οφσάιντ
Είναι ένα θέμα γιατί οι γυναίκες δε πολυσυμπαθούσαν τη μπάλα, όποιο χρώμα και σχήμα κι αν έχει αυτή. Πιθανό είναι ότι τους απομακρύνει από τις ‘’επικείμενες ζουζουνιές’’ με το έτερον ήμισυ. Πόσο “αποπροσανατολιστικό” μπορεί να είναι ένα 90λεπτο ή ένα 40λεπτο αγώνα;
Ξαφνικά λοιπόν, το γυναικείο φύλο μετά τη 2004 γιουροεποχή ανακάλυψε το γήπεδο και την ομορφιά του.
Τα σχόλια εκεί παίρνουν φωτιά και το γήπεδο μετατρέπεται σε πασαρέλα καθώς θα ακουστούν όλα τα προτερήματα –όχι αγωνιστικά- αλλά κυρίως της εξωτερικής εμφάνισης των παικτών με μόνη διακοπή το πανηγυρισμό του γκoλ ή του καλαθιού, που ίσως το έβαλε το μανάρι που φοράει το 20. Πασαρέλα φυσικά αποτελεί και η επιλογή ντυσιμάτων για το γήπεδο, σορτσάκι το Φλεβάρη, όλα έξω τον Απρίλη και καμιά γόβα σε CL ή Ευρωλίγκα. Καλά κάνουν και πάνε γήπεδο πάραυτα, ενισχύουν και την ομάδα οικονομικώς, χαρίζουν και ωραίες φωτογραφίες στους φωτορεπόρτερ.

Οι καθηγήτριες
Από την άλλη υπάρχουν και οι γυναίκες που όντως ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και αυτό τους περισσότερους άντρες τους ενοχλεί σφόδρα. Ενοχλούνται όταν γνωρίζουμε για παράδειγμα, τι σύστημα παίζει ο Τούντορ και πόσα ριμπάουντ είχε ο Διαμαντίδης.
Καθίστε μαζί τους και δείτε κανένα αγώνα Ατρόμητος- Παναιτωλικός έτσι για ξεκάρφωμα και τερματίστε το με μια Ευρωλίγκα Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα και φανατιστείτε μαζί. Στην πραγματικότητα βέβαια, δε θα περιμένουν εσάς για να το κάνουν, αλλά μπορεί αν είναι στις καλές τους να σας αφήσουν να καταλάβετε ότι τις παρασύρατε στο φανατισμό.
Ο αντρικός πληθυσμός οφείλει να  αποδεχτεί πως υπάρχουν και μερικές γυναίκες που όντως έχουν στο γονίδιο τους τη στρογγυλή θεά και γουστάρουν τους αθλητές όχι μόνο επειδή είναι ωραίοι. Υπάρχουν και αυτές για παράδειγμα που θέλουν να κάνουν τη καριέρα της Ζέτας,

Οι χειρίστριες περισκοπίου

Είναι οι πιο κουλ. Δεν τις απασχολεί αν το ματς είναι 7-1, αν παίζεται μια πρόκριση,  μια κατηγορία ή αν διακυβεύεται η ιστορία μιας ομάδας. Το έμπειρο μάτι εκτός από τον αγωνιστικό χώρο, είναι μαθημένο να λειτουργεί περισκοπικά, να “σκανάρει” την εξέδρα για οτιδήποτε ενδιαφέρον προκύπτει.

Οι «πρώτη φορά ξαναήρθα»

Με ατελείωτες ερωτήσεις δήθεν ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα εντός γηπέδου, προσπαθούν να πείσουν για το πόσο τους αρέσει το όποιο άθλημα. Στην πραγματικότητα έχουν «λοκάρει» ένα στόχο και δεν πρόκειται να σταματήσουν να πηγαίνουν αν δεν τον πετύχουν. Εκτός κι αν στο μεταξύ βρουν κάποιον άλλο.