Η Σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία μη ιάσιμη, νευροεκφυλιστική διαταραχή η οποία προσβάλλει άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 50 ετών. Είναι πιθανόν λοιπόν η διάγνωση να έρθει σε μία περίοδο όπου το άτομο έχει μπει σε μία διαδικασία προγραμματισμού προσωπικών και επαγγελματικών στόχων. Καθώς μέχρι σήμερα η αντιμετώπιση είναι συντηρητική είναι αναμενόμενο ότι το άτομο θα νιώσει άγχος σχετικά με τα αίτια και κυρίως για την πορεία της. Πέντε είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την καλύτερη προσαρμογή του ατόμου στην διαταραχή, βελτιώνοντας σε πολλές περιπτώσεις και την πρόγνωση της. Το πρώτο είναι η προσωπικότητα. Δεύτερος παράγοντας είναι η υποστήριξη από την οικογένεια και το άμεσο περιβάλλον. Ο τρίτος είναι η ικανότητα του ατόμου για κοινωνικοποίηση και αναζήτηση ιατρικής, φιλικής και ηθικής υποστήριξης.  Σημαντική επίσης είναι η σχέση που θα αναπτυχθεί με τους επαγγελματίες υγείας και τέλος η πορεία της, η βαρύτητα της διαταραχής και η συχνότητα των συμπτωμάτων.

Ο ψυχολόγος προσφέρει βραχύχρονη υποστήριξη για την καλύτερη διαχείριση του άγχους, την ενίσχυση της αποδοχής, βοηθά στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα, την θεραπεία της κατάθλιψης και της επίλυσης διαπροσωπικών προβλημάτων. Επιπλέον, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι ασθενείς να κατηγορούν τον εαυτό τους για την πάθηση, προκαλώντας ακόμα περισσότερο στρες και σε αυτήν την περίπτωση ο ψυχολόγος μπορεί να συμβάλλει ώστε η ψυχοθεραπεία να τονώσει την λειτουργία του ανοσοποιητικού βελτιώνοντας τα κλινικά και νοητικά συμπτώματα. Επίσης το άτομο κινητοποιείται προκειμένου να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα αερόβιας άσκησης, yoga ή Pilates που αυξάνουν την ευεξία και βελτιώνουν το αίσθημα κόπωσης.

Η Σκλήρυνση επίσης μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή των ανώτερων φλοιϊκών λειτουργιών. Διαταραχή της συγκέντρωσης, της μνήμης, της οπτικής αντίληψης και ψυχοκινητική επιβράδυνση αποτελούν τις συχνότερα εμφανιζόμενες νοητικές δυσλειτουργίες Ένας εξειδικευμένος Νευροψυχολόγος μέσω της αξιολόγησης θα σχεδιάσει ένα πρόγραμμα νοητικής ενδυνάμωσης ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθούν η ντονεζεπίλη και η μεμαντίνη.