Μία από τις πιο γνωστές φιγούρες του 20ού αιώνα, ο Μοχάμεντ Άλι δεν πίστευε στην μετριοπάθεια και αποκαλούσε τον εαυτό του όχι μόνο  “the greatest”  αλλά “the double greatest.”

Πέθανε 74 ετών, υποφέροντας για πάνω από τρεις δεκαετίες από το σύνδρομο Πάρκινσον. Τρεις φορές πακόσμιος πρωταθλητής μεταξύ 1964 και 1978, παίζοντας σε κάποια από τα πιο θρυλικά παιχνίδια στην ιστορία του μποξ.

Κάποιες από τις φράσεις του που προκάλεσαν σάλο:

«Είμαι η Αμερική. Είμαι η πλευρά που δεν αναγνωρίζεις. Αλλά συνηθίστε με. Μαύρος, σίγουρος, αναιδής. Το όνομά μου, όχι το δικό σας. Η θρησκεία μου, όχι η δική σας. Οι στόχοι μου, οι δικοί μου. Συνηθίστε με».

«Το όνομά μου είναι Μοχάμεντ Αλι και θα το πεις εδώ, στο κέντρο αυτού του ρινγκ».
(Απευθυνόμενος στον Ερνι Τέρελ που επέμενε να τον αποκαλεί Κάσιους Κλέι. Μετά από αυτή την φράση, ο Αλι τον χαστούκισε, μπροστά στις κάμερες)

«Εχω παλέψει με αλιγάτορα. Τσακώθηκα με φάλαινα. Εβαλα χειροπέδες στην αστραπή, έριξα τον κεραυνό στο κελί».
(Πριν από τον αγώνα κόντρα στον Τζορτζ Φόρμαν για τον παγκόσμιο τίτλο, το 1974)

«Γιατί να τους πυροβολήσω; Δεν με αποκάλεσαν ποτέ βρωμο-νέγρο. Ποτέ δεν με λιντσάρισαν».
(Για τους Βιετκόνγκ, μετά από την άρνησή του να καταταγεί για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Φυλακίστηκε και έχασε τον τίτλο του πρωταθλητή για αυτή του την απόφαση