O καλύτερος και πιο παραγωγικός διαφημιστής της συγκέντρωσης «Παραιτηθείτε», έγινε ο Υπουργός Παιδείας. Πολλοί θα πάνε μόνο και μόνο ως αντίδραση στις δηλώσεις του και όσοι θα πήγαιναν ούτως ή άλλως θα παρευρεθούν με μεγαλύτερο ζήλο. Αν αποφασιστεί να μην επιτραπεί η διαδήλωση, τότε θα μετράμε σε εκατομμύρια τον κόσμο που θα κατέβει.

Έχει –σου λέει- γίνει στόχος των ΜΜΕ, ο κ. Φίλης. Αυτοβούλως και εθελοντικά όμως.

Υπάρχουν και οι άλλες δηλώσεις, οι φορολογικές, για τις οποίες ο ΥΠΟΙΚ λέει ότι δεν θα δώσει παράταση, σπάζοντας ένα έθιμο πολλών ετών, το οποίο και ανακούφιζε κάπως, καθώς μετακυλούσε τα βάρη των φορολογουμένων λίγους μήνες μετά.

Αλλά για εκείνο το αλησμόνητο Κίνημα «δεν πληρώνω» πόση –συνταγματική και κοινωνική- ανοχή χρειάστηκε για να υπάρξει;

Κάποιος κακοπροαίρετος θα έλεγε ότι ωθούσε στην φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή. Περασμένα-ξεχασμένα όμως, από τη στιγμή που αμέσως μόλις ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ψηφίστηκε διάταξη που έδινε τη δυνατότητα τακτοποίησης των οφειλών χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Η δε κόντρα Πολάκη-Α. Γεωργιάδη λαμβάνει πέρα από τις πολιτικές και προσωπικές και ποιητικές προεκάσεις:

«Τις απαντήσεις που ζητάς σε μια βδομάδα θα ‘χεις,

της γάτας της περίεργης το πάθημα θα πάθεις»,

έγραψε ο Υπουργός Υγείας για να λάβει την οργισμένη απάντηση του Άδωνι, μέσα από το Κοινοβούλιο, χωρίς ρίμα.

Αυτό που οι πολιτικοί  γυρνούν την πλάτη στα κοινωνικά δίκτυα, στους δεκάδες χιλιάδες followers και friends, για να απαντήσουν θεσμικά μέσα από τη Βουλή, είναι ένα φαινόμενο, για το οποίο πρέπει να υπάρξουν πρόνοιες. Ίσως και μέσω της συνταγματικής μεταρρύθμισης.

Αυτή είναι η συνταγή για να τα ξεχάσουμε όλα: αναθεώρηση του Συντάγματος. Ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες Έλληνες διαβιούν εντός των ορίων της ακραίας φτώχειας, αλλά το κύριο πρόβλημά τους είναι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από το λαό ή δια των αντιπροσώπων του;

Να διαλύει τη Βουλή όταν το κυβερνητικό έργο βρίσκεται καταφανώς σε αναντιστοιχία με το «λαϊκό αίσθημα»;

Και άντε πες ότι ορίσαμε το αίσθημα σε κάθε συγκυρία, άντε μετά να βρούμε το κυβερνητικό έργο… Σε (μη παραγωγική) συζήτηση να βρισκόμαστε.

ΥΓ: Η φωτογραφία της κας Αλεξανδράκη επελέγη για να δώσει βαρύτητα στα πολιτικά τεκταινόμενα που σχολιάζει το άρθρο