Δεν είναι η ήττα από την Κροατία. Δεν είναι η μη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς. Είναι η συνολική εικόνα της ομάδας. Ο Φώτης Κατσικάρης μπορεί να είναι καλός προπονητής για μικρομεσαίους συλλόγους , όμως δεν κάνει για την Εθνική. Εκεί που έχεις για λίγες εβδομάδες τους παίκτες, που πρέπει να τους εμπνεύσεις, που οφείλεις να έχεις pίlan B όταν το ματς “στραβώνει”, που εννοείται ότι πρέπει να παραμένεις ήρεμος.

Στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Φώτης είχε περισσότερο άγχος από μαθητή στις Πανελλήνιες κι έτσι δεν σκέφτηκε κάτι για να αλλάξει το ματς που  έχανε μέσα από τα χέρια του. Με σύστημα η “μπάλα στον Γιάννη κι ότι τον φωτίσει ο Θεός” παίξαμε και σήμερα. Μόνο που δεν είχαμε απέναντί μας το Ιράν ή το Μεξικό

Η Εθνική δεν έχει προσωπικότητα. Πολύ μπλαζέ στην αρχή, τα έδωσε όλα για να το γυρίσει, αλλά την κυρίευσε το άγχος και απέτυχε για έβδομη συνεχή χρονιά. Δικαιολογίες μπορεί να βρει πολλές, όμως η ουσία είναι ότι:

Χρειαζόταν τρίτος πλέι μέικερ.Ο Παππάς μπορεί να μην είναι ο πιο εύκολος χαρακτήρας αλλά η Εθνική τον χρειαζόταν, με τόση λειψανδρία στα γκαρντ. Να δώσει δέκα ποιοτικά λεπτά με Κροάτες και Ιταλούς τον θέλαμε, όχι για γαμπρό.

Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο είναι φιλότιμος παίκτης, αλλά βγάζει μόνο ενέργεια. Οπότε μπορεί να κάνει για τη ΔΕΗ, αλλά όχι για την Εθνική.

Ο Καββαδάς θα ήταν πολύ χρήσιμος, είχε κάνει μια εξαιρετική χρονιά στην Α1, άξιζε μια ευκαιρία.

Ο Περπέρογλου είναι τεράστιος παίκτης, αλλά δεν μπορεί να παίζει 34 λεπτά. Πέρυσι ο Κατσικάρης δεν τον έβαζε ούτε για να ξεμουδιάσει, φέτος δεν τον έβγαζε να πάρει δυο ανάσες.

Ο Αγραβάνης έχει κεράσει μια τάπα τον Μπογκντάνοβιτς, έχι βάλει πριν καλάθι και ο μετρ της ψυχολογίας Κατσικάρης τον αποσύρει από το παρκέ: Φώτη, φύγε, φέτος!

Το σχήμα με τρεις φόργουορντ και ένα πεντάρι, έκανε τη Εθνική πιο αργή κι από τρακτέρ,

Ο Γιάννης Αντετοκούμπο θα γίνει ο ηγέτης αυτής της ομάδας, πήρε την ευθύνη της ήττας και μας έδωσε ραντεβού για του χρόνου στο Eurobasket.

Οι ευθύνες της Ομοσπονδίας είναι επίσης τεράστιες. Δεν μπορεί να τα κάνει όλα σωστά και η ομάδα να αποτυγχάνει διαρκώς.

Η φυγή του Φώτη Κατσικάρη είναι επιβεβλημένη, είναι μονόδρομος, αλλά δεν είναι και πανάκεια. Η Εθνική πρέπει να βρει τον κορμό παικτών που θα τη στηρίξουν τα επόμενα χρόνια και όχι να αποτελεί ένα σύνολο από μπαλώματα.

Εκλέκτορα χρειάζεται με ειδικό βάρος, Ομοσπονδία που να μείνει μακριά από τα αγωνιστικά και τη σωστή χημεία παικτών.

Οι τελευταίοι που φταίνε είναι οι παίκτες, που χάλασαν και το καλοκαίρι τους για την ‘τρέλα’ με το Εθνόσημο. Αν είχε το ίδιο υλικό ο Παναγιώτης Γιαννάκης για παράδειγμα, είστε σίγουροι ότι το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο;