“Ο Κυριάκος Μητσοτάκης -διαβάζουμε την είδηση-δεν έκρυψε ποτέ την πρόθεσή του να προχωρήσει σε ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού της Νέας Δημοκρατίας και να κάνει ανοίγματα στη νέα γενιά στελεχών της παράταξης.

Ο Μικέλης Χατζηγάκης, με τον οποίο συναντήθηκε πρόσφατα στο γραφείο του ο πρόεδρος της ΝΔ, είναι ένα από τα πρόσωπα αυτά, καθώς, μετά την εκλογή του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, συνέβαλε και στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πρότασης εξουσίας που θα παρουσιάσει η Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές ενώπιον των Ελλήνων πολιτών, διεκδικώντας τη θετική ψήφο εμπιστοσύνης.

Ο νεαρός πολιτικός -συνεχίζουμε την ανάγνωση- είναι γιος του Σωτήρη Χατζηγάκη, εκ των ιστορικών στελεχών της Κεντροδεξιάς, έχει ήδη προσωπικό επαγγελματικό αποτύπωμα στην ελεύθερη αγορά, αξιοποιώντας τις σπουδές του γύρω από την οικονομία, ενώ βρίσκεται πλέον στο Χάρβαρντ, για μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Δημόσια Διοίκηση”.

Ο συγκεκριμένος όπως και άλλα παιδιά πολιτικών μπορεί να έχουν λαμπρές σπουδές και να είναι αξιόλογα γενικότερα, όμως η “φήμη”  της ΝΔ ως κόμματος γόνων, απογόνων και αθροίσματος πολιτικών τζακιών όχι απλά παραμένει, αλλά και ενισχύεται.

Και βέβαια ουδείς σώφρων μπορεί να επιχειρηματολογήσει για ισότητα ευκαιριών, ανάμεσα στα παιδιά των πολιτικών και στα παιδιά με αντίστοιχες σπουδές και εμπειρία, που όμως δεν φέρουν βαρύ επώνυμο.

Δεύτερη, τρίτη γενιά πολιτικών από την ίδια οικογένεια, αναδεικνύει μια κοινωνία με κάστες. Ο γιος πρώην Πρωθυπουργού να πηγαίνει για Πρωθυπουργός, ο γιος πρώην Υπουργού Υπουργός, ο γιος του υπαλλήλου υπάλληλος, ο γιος του ηθοποιού ηθοποιός, ο γιος στρατιωτικού στρατιωτικός και ο γιος του εργάτη, εργάτης.

Μόνο οι γιοι των μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών αναζητούν αλλού δουλειά και την τύχη τους, μιας και πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις δεν κατάφεραν να επιβιώσουν στα χρόνια της κρίσης.

Η κοινωνική κινητικότητα γίνεται προβληματική, υπάρχει μόνο ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η ιστορία που κυκλοφορεί σε νομό της Πελοποννήσου, όταν γιος πρώην Υπουργού  πήγε να μιλήσει σε καφενείο και ζήτησε από τους πολιτικούς φίλους του πατέρα του να τον ψηφίσουν,  όχι γιατί είναι γιος του τάδε, αλλά διότι είναι αυτός.

Τότε ένας ορεσίβιος παρευρισκόμενος τον ρώτησε απλά: “και ποιος είσαι εσύ παιδί μου;”

Ανανέωση λοιπόν στη ΝΔ, με παράλληλη ανανέωση και στα τζάκια, όπως επιτάσσουν τα έθιμα και οι πολιτικές πρακτικές του τόπου μας.

Από την εποχή που ο αείμνηστος Ανδρέας Μπάρκουλης ενσάρκωνε τον φιλόδοξο νέο πολιτικό με το βαρύ όνομα στην αξέχαστη ταινία “Τζένη, Τζένη” ίσως δεν έχουν αλλάξει και τόσα πολλά πράγματα στη χώρα.