Χρυσό η Κορακάκη. Μια αθλήτρια που πιθανόν δεν την ήξεραν ούτε οι μισοί αθλητικοί συντάκτες βγαίνει θριαμβεύτρια, γράφει τη δική της μοναδική ιστορία, με ένα χρυσό και ένα χάλκινο σε Ολυμπιακούς!

Δύο μετάλλια είχε πάρει μόνο ο Τσικλητήρας το 1912!

Η Ελλάδα της κρίσης δεν προσέφερε τίποτα στην αθλήτρια, οπότε η επιτυχία είναι μόνο δική της.

Όσοι σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία της θα δώσουν άλλη διάσταση στην έννοια του γραφικού.

Επίσης, ελλοχχεύει ο κίνδυνος να αντιμετωπίσουν κάποιοι τη νίκη της επί της Γερμανίδας αθλήτριας με ποδοσφαιρικό στυλ, “έτσι αγαπάνε αυτοί που σας χρωστάνε” και άλλα παρόμοια.

Ούτε πανηγύρια, ούτε τίποτα,από όλους όσους είναι στην απέξω.  Σκεπτικισμός και σεβασμός στο κατόρθωμα. Διότι περί κατορθώματος πρόκειται, αν αναλογισθεί κανείς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η τεράστια επιτυχία.

Δεν πρόκειται για επιτυχία προγράμματος τύπου “Κόροιβος”, αλλά για μια ατομική προσπάθεια ενός φυσικού ταλέντου.

Έντεκα εκατομμύρια χαμόγελα σε ένα ράθυμο αυγουστιάτικο βράδυ έχουν μία εξήγηση: Άννα Κορακάκη.

Σε μήνυμά της ευχαρίστησε τους Έλληνες για την αγάπη και την υποστήριξη. Για όλα τα υπόλοιπα ευχαριστεί τον μπαμπά-προπονητή της…