Στον κόσμο της διαδικτυακής εποχής, η ενοποιημένη πλατφόρμα social media και επικοινωνίας, μοιάζει να απαιτεί τη συνεχή παρουσία μας. Αν αναλογιστείτε μια ολόκληρη μέρα σας, ως ενήλικες, θα διαπιστώσετε ότι, εκτός των εργασιακών και οικογενειακών υποχρεώσεων, κινείστε ταυτόχρονα σε τουλάχιστον τέσσερις εφαρμογές (applications) τις οποίες δεν κλείνετε ποτέ, ούτε καν όταν κοιμάστε (gaming, chatting, e-mailing, viber).

Επιπλέον παίζετε τουλάχιστον δύο διαδικτυακά παιχνίδια σε όλες τις μετακινήσεις σας και τον ελεύθερο χρόνο. Όταν πρόκειται για παιδιά, οι αριθμοί αυτοί πολλαπλασιάζονται. Όλα τα παραπάνω εξυπηρετούνται από ένα και μόνο μηχάνημα – πλατφόρμα. Κάποιος θα πει ότι κλείνει τις εφαρμογές και τα παιχνίδια όποτε θέλει, κανείς όμως δεν το κάνει γιατί πάντα κάτι περιμένει, ένα μήνυμα, ένα like, μια πρόσκληση, ένα share κλπ.

Επιπλέον καμία συσκευή δεν είναι ότι λέει ότι είναι. Το κινητό δεν είναι μόνο κινητό και το notebook δεν είναι μόνο σημειωματάριο. Είναι κάτι διαφορετικό, με κάποιες δυνατότητες, τις οποίες κανείς δεν ζήτησε να έχει. Στην πορεία όμως, οι χρήστες χρησιμοποίησαν τις άχρηστες δυνατότητες της συσκευής που απέκτησαν και άρχισαν να τις αναζητούν και στην επόμενη.

Φαύλος κύκλος δηλαδή, ή αλλιώς η πρόοδος που δεν έχετε ανάγκη.

Στην κανονική τους μορφή, τα παιχνίδια είναι εργαλεία διασκέδασης και τα social media είναι εργαλεία επικοινωνίας. Με την ηλεκτρονική τους ταυτότητα σε μία ενοποιημένη πλατφόρμα, φαίνεται να παύει η εργαλειακή μορφή τους και να μετατρέπεται σε κάτι που συμμετέχει στην ύπαρξή μας. Με την ενοποίηση λογισμικών και συσκευών σε μία πλατφόρμα όλα είναι ένα παιχνίδι. Επικοινωνία μέσω social media, διαφήμιση και διαδικτυακό παιχνίδι είναι ακριβώς το ίδιο καθότι η αισθητική τους έγινε ενιαία.

Η ενοποίηση της αισθητικής αποτελεί προβληματισμό και για τα παιδιά μας. Το παιδί αδυνατεί να διαχωρίσει και να συγκεντρωθεί μέσα σε μια αδιαφοροποίητη ηλεκτρονική πλατφόρμα επικοινωνίας, διαφήμισης και παιχνιδιού αισθητικά και ουσιαστικά ενιαία. Τα αποτελέσματα δαιδαλώδη και ενίοτε επικίνδυνα (πολλές πρόσφατες έρευνες συνδέουν την κάθετη αύξηση πολλών δυσλειτουργιών της παιδικής ηλικίας με την αλόγιστη χρήση ηλεκτρονικών μέσων).

Τελικά, η χρήση των νέων τεχνολογιών φαίνεται να είναι για τους ενήλικες μια συνειδητή επιλογή, για τα παιδιά μας όμως η απόφαση δεν είναι ελεύθερη (έχουν εναλλακτικές επικοινωνίας και παιχνιδιού;) και κυρίως δεν είναι ιδιωτική (είναι προσωπική τους απόφαση;)

Αλεξία Ζήση

M.Sc. Συστημική Οικογενειακή Θεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου – Πολυχώρου Animus Corpus

*Περισσότερες πληροφορίες για τις παροχές υπηρεσιών του Animus Corpus, καθώς και για το βιογραφικό της Ψυχολόγου, στην ιστοσελίδα www.animuscorpus.gr