Ποιο είναι το αόρατο νήμα, με το οποίο συνδέονται ο λαλίστατος πεπαιδευμένος Υπουργός, οι συνταξιούχοι και το σύνολο σχεδόν των μελών της Κυβέρνησης;

Η λαϊκή ρήση “και χαμένοι και δαρμένοι”!

Ας ξεκινήσουμε με τον πρώτο και τη γνωστή κόντρα του:

“Ο δημόσιος λόγος το τελευταίο διάστημα έχει βομβαρδιστεί με μία ανεξήγητη φλυαρία, πολυλογία, λόγια, λόγια” είπε χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και πρόσθεσε λίγο αργότερα: «Η Εκκλησία δεν διανοείται να απευθυνθεί στα παιδιά της με ιδεοληψίες, με αγκυλώσεις, με σύνδρομα μειονεξίας, με απωθημένα από το παρελθόν ή με φαντασιακή ενατένιση του μέλλοντος».

Ράπισμα λεκτικό από τον Αρχιεπίσκοπο προς μια κατεύθυνση που όλοι τη φαντάζονται. Φίλοι και εχθροί, θα αναγνωρίσουν ότι η Εκκλησία δε μασάει τα λόγια της. Χαμένη πάντως από τη γνωστή κόντρα είναι δύσκολο να βγει η Εκκλησία, ένας θεσμός αιώνων και με βαθύτατες ρίζες στη χώρα.

Δεύτερη κατηγορία ” χαμένων και δαρμένων ” οι συνταξιούχοι.

Μείωση έως 40% στις επικουρικές. Δαρμένοι και χαμένοι κυριολεκτικά. Όσοι είδαν τις “υποσχέσεις” της Κυβέρνησης στα ΑΤΜ υλοποιημένες, αντιλήφθηκαν ότι έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο, ιδίως τον απαλλαγμένο από το κυνήγι των υλικών αγαθών.

Επίκειται ανασχηματισμός σου λέει. Βοά οι τόπος. Τόσο πολύ που αρχίζεις και υποψιάζεσαι ότι η προαναγγελία σημαίνει την αναβολή του, την παραπομπή του στις ελληνικές καλένδες. Γιατί το κακό μα τον ανασχηματισμό είναι ότι δεν είναι για χόρταση. Είναι “φυγή προς τα μπρος” επικοινωνιακά” αλλά δεν μπορεί ο Πρωθυπουργός να κάνει έναν κάθε μήνα. Η απειλή όμως της “αναδόμησης” ενδείκνυται για απεριόριστη χρήση.

Πάντως, μαύρα σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω από πολλά υπουργικά και αναπληρωματικά υπουργικά γραφεία. Διότι η σκέψη να απομακρυνθούν από την Κυβέρνηση ενώ πήραν δύσκολες αποφάσεις, ήλθαν σε αντιπαράθεση με την κοινωνία, με τον πυρήνα του κόμματος πολλές φορές, τους κατατάσσει επίσης  στους “δαρμένους και χαμένους”. Τουλάχιστον όσοι παραμείνουν ή όσοι εισέλθουν τώρα στην Κυβέρνηση, έχουν την ελπίδα ότι ίσως πάρουν και κάποιο φιλολαϊκό μέτρο.

Στο μέλλον ή καλύτερα στη “φαντασιακή του ενατένιση”.