Και ξαφνικά διαβάζουμε πως στο εισαγγελικό «μικροσκόπιο» έχει μπει η πολύκροτη υπόθεση της επιβολής των capital controls, τον Ιούνιο του 2015, καθώς, υπενθυμίζεται  ότι διερευνάται – υπό απόλυτη μυστικότητα – η τέλεση ή μη σοβαρότατων αδικημάτων.

Της συγκεκριμένης εισαγγελικής έρευνας, που έχει διαταχθεί (εδώ και μήνες) από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, προηγήθηκαν δεκάδες σχετικές αναφορές πολιτών που διαμαρτύρονταν, όπως ανέφεραν, για την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία περιήλθαν λόγω της επιβολής των εν λόγω τραπεζικών περιορισμών, κατόπιν απόφασης του τότε υπουργού Γιάνη Βαρουφάκη και του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, στο πλαίσιο της έρευνας, διερευνάται, εάν έχουν διαπραχθεί κακουργηματικού βαθμού ποινικά αδικήματα, όσο και άλλα εξίσου σοβαρά που αφορούν ακόμα και τα «πολιτειακά», ανάμεσα στα οποία και αυτό της «εσχάτης προδοσίας».

Έχουν ήδη εξεταστεί περίπου δέκα μάρτυρες, μεταξύ των οποίων πολίτες αλλά και οικονομολόγοι, προκειμένου να απαντήσουν στο ερώτημα αν οι περιορισμοί  «επιβλήθηκαν εξ ανάγκης», ενώ ο αρμόδιος εισαγγελικός λειτουργός έχει ζητήσει και έχει ήδη στα χέρια του σχετικά στοιχεία (έγγραφα κλπ) από αρμόδιες αρχές.

Σημειώνεται ότι σε περίπτωση που ο εισαγγελέας «πέσει» πάνω σε ευθύνες  μελών των κυβέρνησης, η έρευνα θα σταματήσει και ως προς το συγκεκριμένο σκέλος θα διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή για τα περαιτέρω.

Στο «γιατί τώρα» μπορεί ίσως εύκολα κανείς να απαντήσει. Οι δικαστές ενδέχεται να θεωρούν ότι οι «συνήθεις παραινέσεις» έγιναν αφόρητες πιέσεις και στη συνέχεια με τη χρησιμοποίηση της προσωπικής ιστορίας του δικαστή, έγιναν “χτυπήματα κάτω από τη ζώνη”/

Με τη σειρά τους  μπορεί και να «απαντούν»  με την «υπενθύμιση της έρευνας για τους κεφαλαιουχικούς ελέγχους.

Επισημαίνεται και η «απευκταία περίπτωση» η έρευνα να οδηγηθεί σε πολιτικά πρόσωπα…

Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση λέει το ρητό, που μάλλον ισχύει παντού, εκτός ίσως από το ποδόσφαιρο.

Πάντως όταν κάποιοι ξεπερνούν τα όρια, ίσως δεν είναι κακό να επανέρχονται εις την τάξιν. Με οιονδήποτε πρόσφορο τρόπο.

Και επίσης να πούμε ότι δεν είναι αναγκαστικά κακό να βρίσκονται σε διαμάχη Δικαιοσύνη-Κυβέρνηση. Είναι σημάδι διάκρισης των εξουσιών και άρα δημοκρατίας.