Στο 71% του ΑΕΠ και όχι στο 177% ανέρχεται το χρέος της Ελλάδας, κατά συνέπεια «το ύψος του ελληνικού χρέους είναι το ψέμα του αιώνα». Αυτό υποστηρίζει ο Aμερικανός μεγαλοεπενδυτής Πολ Kαζαριάν, ο μεγαλύτερος ιδιώτης επενδυτής στην Ελλάδα, μιλώντας στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Spiegel.

Ο 61xρονος ιδρυτής της αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας Japanica Partners, ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν τραπεζίτης της Goldman Sachs, στηρίζει την άποψή του έχοντας ως κριτήριο τον χρονικό οριζοντα αποπληρωμής και όχι το ονομαστικό ύψος στον τρόπο προσδιορισμού του χρέους:

Eάν λοιπόν με αυτή την οπτική υπολογίσει κανείς σωστά το ελληνικό χρέος, το ύψος του δεν ανέρχεται στο 177%, αλλά το πολύ στο 71% του ελληνικού ΑΕΠ!!!

Σύμφωνα με τον Καζαριάν ο υπολογισμός του χρέους θα πρέπει να γίνει λοιπόν όχι με βάση την ονομαστική του αξία, δηλαδή 312 δισ. ευρώ το 2015, αλλά με βάση την χρονική κλιμάκωση των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας.

Θα πρέπει, δηλαδή, να συνυπολογισθεί «η κεκαλυμμένη διαγραφή» μέρους του ελληνικού χρέους, όχι μόνο δια του χαμηλού επιτοκίου, αλλά και δια της μεγάλης παρατάσεως της έναρξης αποπληρωμής του χρέους, ήτοι δέκα χρόνια αργότερα από ό,τι είχε αρχικά συμφωνηθεί και αυτό σημαίνει «μικρότερη επιβάρυνση λόγω του πληθωρισμού», όπως είπε στο γερμανικό περιοδικό.

«Η χρονική αξία είναι η βάση της χρηματοοικονομικής λογιστικής» τονίζει μάλιστα ο Αμερικανός μεγαλοεπενδυτής στο Spiegel.

Επισημαίνει ότι «η Ελλάδα πιέζεται να πάρει περισσότερη οικονομική βοήθεια από τις χώρες του ευρώ, αυτές δίνουν μόνο υπό την προϋπόθεση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και ωθούν την κυβέρνηση σε βαρύ πρόγραμμα λιτότητας και σε αντιλαϊκές και συχνά αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις».

H λύση την οποία προτείνει ο Καζαριάν είναι να αποδείξει η Ελλάδα καταρχάς το αληθινό ύψος του χρέους της «με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες», διότι «τότε θα γίνονταν εμφανές ότι το χρέος της είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από εκείνο άλλων χωρών».

Το 2012, ενώ όλοι ήθελαν να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα, η επενδυτική του εταιρεία, η Japonica Partners, πρόσφερε 3 δισ. ευρώ, μυρίστηκε καλές δουλειές και μέχρι σήμερα δεν το μετάνιωσε. «Ήταν η πιο κερδοφόρα επένδυση που έχω κάνει μέχρι τώρα» λέει.

Είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση του ελληνικού χρέους. Η βασική της διαφορά από τις υπόλοιπες που έχουμε διαβάσει τόσα χρόνια είναι ότι δεν είναι καθόλου θεωρητική, είναι τελείως πρακτική και κερδοφόρα.

Η Japonica Partners με αυτήν την ανάλυση θησαύρισε!

Εμείς θα ψελλίσουμε  τίποτα σχετικό με αυτή τη λογική στους Θεσμούς, ή έπειτα από 7 χρόνια Μνημονίων, η υποταγή «στας υποδείξεις» μας έγινε δευτέρα φύσις;

Τόσα χρόνια η διαφορά, οι τσακωμοί και οι διαπραγματεύσεις γίνονταν για τη δοσολογία του «φαρμάκου»  που χρειαζόταν η ελληνική οικονομία.

Μήπως δεν χρειαζόμαστε άλλο φάρμακο και πίνουμε το κώνειο από συνήθεια και επειδή έτσι θέλουν οι εταίροι μας;

Μήπως με αυτή τη λογική είμαστε πιο υγιής οικονομικά από άλλα κράτη, αλλά κρατάμε το ρόλο του “αποδιοπομπαίου τράγου” πως μας απονεμήθη το 2010;