Το τελευταίο προκαθορισμένο ραντεβού των “αιωνίων” για την τρέχουσα σεζόν ήταν με διαφορά το χειρότερο ποιοτικά.

Θα έχουμε τουλάχιστον τρία ακόμη και, αν θέλει η τύχη στην Ευρωλίγκα, μπορεί να δούμε μέχρι και… δέκα ματς αιωνίων επιπλέον, οπότε θα μας ανταμείψουν στη συνέχεια.

Η υπερβολικά μεγάλη διαφορά των 25 πόντων στο πρώτο ματς, είχε δημιουργήσει εκ των προτέρων ιδιαίτερες συνθήκες για τον αποψινό αγώνα. Ακόμα και οι απουσίες του Ολυμπιακού σε ένα βαθμό συναρτώμενες με αυτή τη διαφορά ήταν. Ουδείς πρέπει να ασχολήθηκε με το αν υπήρχαν ιατρικά περιθώρια να “σφίξουν τα δόντια” κατά το κοινώς λεγόμενο Λοτζέσκι και Γιανγκ ή να μην αποσυρθεί άμεσα και για όλο το ματς ο Σπανούλης. Ο Ολυμπιακός είναι συμπαγής ομάδα και στην ουσία απόψε εξαργύρωσε το ματς του πρώτου γύρου  στο ΣΕΦ.

Ο Παναθηναϊκός ρεαλιστικά γνώριζε ότι το να καλύψει το χάντικαπ πέρναγε στα όρια του μπασκετικού θαύματος. Ο Πασκουάλ και οι παίκτες του φυσικά και δεν στερούνταν κινήτρου. Η δεύτερη σερί νίκη επί του μεγάλου αντιπάλου είναι αδιαμιφσβήτητο ψυχολογικό μπόνους για όσα έπονται. Και φυσικά διατηρεί και την όποια βαθμολογική αγωνία, αφού πλέον είναι ισόβαθμοι.

Ο Παναθηναϊκός όμως παρά την εμφανή βελτίωση του ρόστερ του συνεχίζει να παίζει “ανορθόδοξο” μπάσκετ. Ποντάρει πολύ στο μακρινό  σουτ. Τα τρίποντα σήμερα ήταν 31, τα δίποντα 38. Ο Ρίβερς είναι ένας πολύ μεγάλος σουτέρ και ο Σίνγκλετον είναι ένας πολύ δύσκολος για την αντίπαλη άμυνα παίκτης, αφού ψηλός με τέτοιο εύστοχο σουτ σπανίζει. Ο Πασκουάλ έχει φέρει το στυλ της Μπάρτσα στον ΠΑΟ.

Το πρωτάθλημα πλέον θα τους απασχολήσει ξανά σε κανά τρίμηνο και η τελική ευθεία της Ευρωλίγκας θα απορροφήσει όλη τους την προσοχή.  Ματς σαν αυτής της εβδομάδας, στο Καζάν για τον Ολυμπιακό και στην Πόλη με τη Γαλατά για τον Παναθηναϊκό πρέπει να κερδίζονται.