Ούτε άσπρο, ούτε μαύρο: το ατελείωτο του Μνημονίου γκρίζο σηματοδοτεί η απόφαση.

Οι πιστωτές ενέκριναν νέο δάνειο για την Ελλάδα προκειμένου να καλύψει τις χρηματοδοτικές του χρέους και του θέρους ανάγκες και έτσι όλα θα κυλήσουν ομαλά.

Επανάληψη του 2015 δεν υπάρχει. Όσοι την προεξοφλούσαν ή δεν είχαν σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα ή ψάρευαν στα θολά της αγανάκτησης νερά.

Πολύ σημαντική η ρήτρα ανάπτυξης, πρόταση που είχε τεθεί στο τραπέζι από τη Γαλλία. Πράγμα που σημαίνει πως εφεξής άν υπάρχει περισσότερη ανάπτυξη,  θα γίνεται ταχύτερη αποπληρωμή των δανείων και αντίστροφα.

Το χρέος  θα εξεταστεί βάσει της συμφωνίας του Μαΐου του 2016. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα υιοθετηθούν στο τέλος του προγράμματος, υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς εφαρμογής του και στο βαθμό που είναι αναγκαίο.

Η Ελλάδα υποχρεούται να έχει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022, ενώ για την περίοδο 2023-2060 δηλώθηκε η ανάγκη επίτευξης πλεονασμάτων ίσων ή άνω του 2%.

Σημαντική επίσης η δημιουργία μιας ελληνικής επενδυτικής τράπεζας, ενώ για ακόμη μία φορά διαρθρωτικές αλλαγές υιοθέτησε η ελληνική κυβέρνηση.

Στα θετικά ασφαλώς ότι οι Ευρωπαίοι πιστωτές είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν επέκταση της περιόδου ωρίμανσης των δανείων που έλαβε η Ελλάδα από τον EFSF, από 0 έως 15 χρόνια.

Στο τέλος του προγράμματος θα υπάρχουν μέτρα ξεκάθαρα για τη βιωσιμότητα του χρέους, δήλωσε από την πλευρά του ο επίτροπος Οικονομικών υποθέσεων της Ε.Ε. Πιερ Μοσκοβισί, κάτι που σημαίνει ότι όλα θα κριθούν μετά τις γερμανικές εκλογές και ανάλογα της πορείας υλοποίησης του Μνημονίου

Ο ίδιος έκανε λόγο για καλά νέα, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη, ενώ επαίνεσε τη χώρα, καθώς όπως είπε, έκανε όσα της αναλογούσαν.

Το πάλεψε η ελληνική Κυβέρνηση για κάτι (πολύ) παραπάνω στο θέμα του χρέους, δεν της βγήκε, βρήκε ένα νέο σύμμαχο στο πρόσωπο της Γαλλίας και όλες οι εξελίξεις εξακολουθούν να δείχνουν το 2018.

Όπως έχουμε γράψει κι άλλες φορές το Φθινόπωρο του 2018, είναι ο λογικός πολιτικός κύκλος για την Κυβέρνηση. Είναι υποχρεωμένη να ποντάρει στην επιτυχή υλοποίηση του Προγράμματος και κυρίως στη μη υιοθέτηση νέου.