Διαδικασίες για την επιστροφή του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου στο νησί ξεκινά άμεσαο δήμος της Μήλου.

«Είναι νομίζω η αρχή για να καταφέρουμε αυτό που χρωστάω και χρωστάμε και στους προγόνους αλλά και στα παιδιά μας», σχολίασε ο δήμαρχος Μήλου, Γεράσιμος Δαμουλάκης. Φιλοδοξία των τοπικών φορέων είναι μέχρι το 2020, ήτοι διακόσια χρόνια από την ανακάλυψή του, το αυθεντικό άγαλμα να επιστρέψει στο νησί.

Την Κυριακή βρέθηκε στη Μήλο ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος κατά την αναγόρευσή του σε επίτιμο δημότη είπε για τη σημασία του αγάλματος της Αφροδίτης: «Είναι ένα άγαλμα της Ελληνιστικής Εποχής, έκπαγλης ομορφιάς, το οποίο το θαυμάζουν όλοι, το θαυμάζει ολόκληρη η ανθρωπότητα μπαίνοντας στο Λούβρο».

Η Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα διάσημο μαρμάρινο άγαλμα, του τέλους της ελληνιστικής – αρχών της ρωμαϊκής εποχής (περί το 150 – 50 π.Χ.). Βρέθηκε την άνοιξη του 1820, σε αγροτική περιοχή της Μήλου, σε πάνω από 6 χωριστά κομμάτια και κατέληξε ένα χρόνο αργότερα στο Μουσείο του Λούβρου, όπου και εκτίθεται μέχρι σήμερα. Στο Μουσείο της Μήλου υπάρχει πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο.

Θεωρείται καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα.

Παλαιότερα θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός είναι άλλος. Είναι σήμα κατατεθέν της Μήλου, προσδιοριστικό στοιχείο του τουρισμού της και οπωσδήποτε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου.

Θεωρείται καταπληκτικό έργο της ελληνιστικής τέχνης, το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα. Άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός είναι άλλος.

Είναι σήμα κατατεθέν της Μήλου, προσδιοριστικό στοιχείο του τουρισμού της και οπωσδήποτε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του Λούβρου, οι υπεύθυνοι του οποίου προφανώς και θα κάνουν τα πάντα για να μην απομακρυνθεί από τη γαλλική πρωτεύουσα το άγαλμα.

Η Αφροδίτη της Μήλου είναι σκαλισμένη σε παριανό μάρμαρο και έχει ύψος 2,02 μ. Αρχικά κάποιοι θεωρούσαν ότι μπορεί να παριστάνει την Αμφιτρίτη. Βρέθηκε ακρωτηριασμένη και εικάζεται πως η θεά στο αριστερό της χέρι κρατούσε μήλο ή καθρέφτη ή ότι με τα δύο χέρια της κρατούσε την ασπίδα του Άρη. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν έκανε τίποτε από αυτά και ότι ήταν έτοιμη να λουστεί. Για τα χέρια της υπάρχει ο μύθος ότι έσπασαν πάνω σε καβγά Γάλλων αρχαιολόγων και Ελλήνων κατά τη μεταφορά του αγάλματος, αλλά αυτό δεν ευσταθεί γιατί το έργο είχε βρεθεί εξαρχής δίχως τα χέρια. Εκείνο που πιθανόν αληθεύει είναι ότι τμήματα των χεριών είχαν βρεθεί σε διάφορα σημεία και ότι το αριστερό κρατούσε μήλο, αλλά χάθηκε κατά τη μεταφορά ή ότι επάνω στη συμπλοκή (η οποία όντως συνέβη για την απόκτησή της), κάποια από αυτά τα κομμάτια που συνόδευαν το γλυπτό (όπως το αριστερό χέρι) έπεσαν στη θάλασσα από τα βράχια και χάθηκαν για πάντα.

Πάντως ο αγρότης που το βρήκε δεν ήταν τόσο αφελής όσο θέλει ο μύθος.