Το πάτησε ο Κιμ και προκάλεσε τριγμούς στις διεθνείς αγορές. Με την Πιονγιάγκ να εκτοξεύει βαλλιστικό πύραυλο που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία, ταρακουνήθηκαν τα χρηματιστήρια από το Λονδίνο έως το Σίδνεϊ και το Τόκιο.

Οι επενδυτές τράπηκαν σε φυγή, μακριά από τις μετοχές και προς ασφαλή «καταφύγια», όπως ο χρυσός, το κρατικό χρέος υψηλής ποιότητας, αλλά και προς νομίσματα όπως το ελβετικό φράγκο και το γιέν.

Μέσα σε μια παγκόσμια πραγματικότητα όπου η γεωπολιτική και οικονομική αβεβαιότητα τείνει να γίνει κανόνας παρά εξαίρεση (ας προσθέσουμε στην εξίσωση και τις υπόλοιπες συντεταγμένες ενός Λευκού Οίκου με απρόβλεπτες αντιδράσεις και μιας αγοράς πετρελαίου που τη σαρώνει ο τυφώνας Χάρβεϊ) το ευρώ ξεχωρίζει με τις επιδόσεις του.

Το ενιαίο νόμισμα, παραμένοντας σταθερά σε ανοδική πορεία, κατέκτησε χθες και το όριο του 1,20 έναντι του δολαρίου -στα υψηλότερα επίπεδα από τον Ιανουάριο του 2015. Από τις αρχές του έτους, το ενιαίο νόμισμα εμφανίζει κέρδη πάνω από 14%.

Δύο είναι οι βασικές αιτίες πάνω στις οποίες στηρίζεται το ράλι του ευρώ: Η επιστροφή της Ευρωζώνης σε τροχιά δυναμικής και ευρείας ανάκαμψης -με συμμετοχή, αυτή τη φορά, σχεδόν του συνόλου των χωρών-μελών- και τα σενάρια που θέλουν την ΕΚΤ να σχεδιάζει περιστολή του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης.

Το γεγονός επίσης ότι ο Μάριο Ντράγκι έως τώρα φαίνεται να μην ανησυχεί για το ισχυρό ευρώ επιτρέπει στους αναλυτές να προβλέπουν ακόμη υψηλότερα κέρδη, πάνω από το 1,21 έναντι του δολαρίου.

Το κοινό νόμισμα αντανακλά τη θετική πραγματικότητα μιας οικονομίας που αναπτύσσεται και δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας -η ανεργία έχει υποχωρήσει στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2009- έχει όμως και την ανάποδη όψη.

Η ανατίμησή του υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εξαγωγών, απειλώντας την εύθραυστη ανάκαμψη.

Από την άλλη, συνεπάγεται μείωση του κόστους εισαγομένων αγαθών, εξέλιξη ευνοϊκή μεν για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, όχι όμως και για την πορεία του πληθωρισμού, που ούτως ή άλλως παραμένει εκτός στόχου 2%.

Τα κέρδη του ευρώ ερμηνεύονται από πολλούς ως απόδειξη ότι οι προσπάθειες -κυρίως από την πλευρά Ντράγκι- για επανεκκίνηση της οικονομίας αποδίδουν καρπούς.

Και προτιμούν αυτό το αφήγημα, που αφορά κατά κύριο λόγο τις αγορές και όχι την πραγματική οικονομία και τους «κανονικούς» ανθρώπους.

Αυτοί βλέπουν με όλο και περισσότερο σκεπτικισμό το «σκληρό» νόμισμα και όχι μόνο στον Νότο.