Από τον Κούλινγκ δεν χάνουμε, έλεγαν διαρκώς Ιωάννου και Χατζηγεωργίου, οι δύο σπίκερ elevators, αυτοί που κάνουν λάθη στην περιγραφή πιο γρήγορα κι από τη σκιά τους και να δώσει ο Αϊ Γιώργης να μη μεταδώσουν NBA, γιατί μες τη μαύρη νύχτα θα έχουμε θύματα, έξυπνες τηλεοράσεις που πιάστηκαν κορόιδα, τασάκια να ίπτανται μαζί με πίτσες και μπύρες

Άλλωστε ο μαγικός κόσμος είναι σε συνδρομητικό κανάλι (του Κόσμου και του ΟΤΕ) και μη φανταστεί κανείς ότι υπάρχει κρυμμένο αγαπημένο της ΕΡΤ πολιτικό μήνυμα στην ατάκα “από τον Κούλινγκ δεν χάνουμε”.

Είναι κολλημένοι οι άνθρωποι όχι τόσο με την πορτοκαλί μπάλα, όσο με την υποκειμεικότητα των κρίσεων τους για την Εθνική. Αυτό που είμαστε δύο (!!!) επίπεδα πάνω από την Πολωνία και μέχριι το 32΄το ματς ήταν ντέρμπι είναι από τα ανεξήγητα της επιστήμης και της πιθανοθεωρίας.

Ακόμη μία αγαπημένη φράση και των δύο είναι “χρειαζόμαστε ένα μικρό θαύμα”. Με τη Λιθουανία θα χρειαστούμε, μεγάλο, “μπαμπάτσικο”.

Ποτέ δεν ξέρει κανείς, καθώς (ξανα)έχουμε ματς, το ματς δεν έχει τελειώσει, δεν θα αδικήσουμε άλλο τους εαυτούς μας, έχουμε ποιότητα σαν ομάδα, ατομικό ταλέντο, σύμπνοια , αποφασιστικότητα, θάρρος, τόλμη, παρρησία, υπεροψία, αλλά θα τα πούμε όλα μετά την “αυτοψία” με τους Λιθουανούς τους άμπαλους και μυρωδιάδες.

Οι πιο φορμαρισμένοι σε αυτό το Ευρωμπάσκετ είναι αναμφίβολα οι δύο σπίκερ της ΕΡΤ, που δίνουν διαρκώς ανάσες γέλιου και θυμηδίας στον σκληρά δοκιμαζόμενο σεπτεμβριάτικα ελληνικό λαό.

Τώρα που το ξανασκεφτόμαστε, το κούλινγκ δεν το γλιτώνουμε. Εϊναι το απαραίτητο στάδιο για την αγιοποίηση για όσους ζηλεύουν τον Αϊ  Γιώργη Πρίντεζη με τα “πεταχτάρια” του.