(Το 1ο επεισόδιο εδώ)

« Έφτασα επιτέλους! Δεν περίμενα τέτοια ξαφνική μπόρα! Βράχηκα για τα καλά!»

« Έλα γρήγορα στο υπόστεγο, έλα κάτω από την ομπρέλα μου! Γιατί άργησες; Ο παππούς Χρήστος δεν θα μας περιμένει…»

« Η βροχή φταίει! Δεν έβρισκα καμιά δικαιολογία να πω στο σπίτι, τελικά θυμήθηκα το ευρετήριο των Αρχαίων Ελληνικών… Δύσκολο μάθημα αυτά τα Αρχαία…»

« …Ελληνικά!! Έτσι τους έπεισες;»

« Ναι… είπα πως θα έρθω σπίτι σου να το πάρω… Ξέρεις, Χαρά, δεν είναι μόνο αυτό που με καθυστέρησε… Ήμουν απορροφημένη από τις σκέψεις μου…»

« Τι συνέβη Σοφία; Την Δευτέρα ήρθες πρώτη στο διαγωνισμό έκθεσης που διοργάνωσε ο Δήμος μας, φαντάζομαι όλοι καμαρώνουν,  οι δικοί σου σίγουρα είναι περήφανοι  γι΄ αυτό…»

« Οι δικοί μου ίσως… τα κορίτσια στο σχολείο όμως με κοιτάζουν κάπως περίεργα από την ημέρα εκείνη, εσύ δεν το πρόσεξες;»

« Χμ.. ναι… παρατήρησα πως κάτι ψιθυρίζουν στην αυλή και σαν να μας αποφεύγουν… τι να συνέβη άραγε;»

« Ξέρω κι εγώ… έλα, να φτάσουμε στην οδό «Ειρήνης», έχω αρχίσει να κρυώνω και έχουμε αργήσει πραγματικά, σίγουρα το κουκλοθέατρο θα έχει ξεκινήσει ήδη.»

ΣΣσσσς…. Ξεκίνησε!

***************

« Σταμάτη, τα ΄μαθες τα νέα; Η νέα μας φιλόλογος είναι και καλλιτέχνης! Έγραψε λέει ένα θεατρικό έργο για παιδιά , το έστειλε σε μια χώρα του εξωτερικού και τώρα θα το ανεβάσουν έργο! Για κοίτα μεγαλεία το σχολείο μας… Καλή γυναίκα!»

« Χμ… Έτσι λες εσύ, Αρίστο… Εγώ άλλα ακούω… Οι υπόλοιποι  καθηγητές έχουν αρχίσει και την αποφεύγουν, ακούω διάφορα σχόλια στους διαδρόμους και στην αυλή…»

« Τι ακούς δηλαδή;»

« Ε να… ότι είναι « χτυπημένη», ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά της και ότι γενικά είναι « πεταχτούλα» και της κάνουν χάρες…»

« Σώπα καημένε! Μια χαρά μάθημα κάνει και πολύ ενδιαφέρον μας δείχνει…»

« Ναι, ναι, το άκουσα κι αυτό, ενδιαφέρεται περισσότερο απ΄όσο πρέπει για τους νεαρούς…»

« Ψέματα! Συκοφαντίες! Πότε άρχισαν να  τα λένε αυτά;»

« Από τότε που πήρε δημοσιότητα το θέμα με το θεατρικό της έργο…, επίσης είπαν ότι δεν έχει αξία, εδώ στην Ελλάδα και…»

« Σιγά μην την πούνε και κατάσκοπο! «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» είναι, απλώς!»

« Ίδια ηθοποιός…»

« Έλα τώρα Σταμάτη… δεν καταλαβαίνεις πως είναι καθαρός φθόνος;»

( Παύση)

« Τι είναι φθόνος παππού;»

« Φθόνος είναι η ζήλια Ελπίδα! Έτσι δεν είναι παππού;»

« Καλά τα λες Ζωή, όμως είναι κάτι χειρότερο ακόμη, είναι η έμπρακτη κακία που προκαλεί η ζήλια. Φθόνος είναι η ζήλια που γίνεται πράξη, συκοφαντία, εξύβριση, υπονόμευση, κατευθείαν χτύπημα πολλές φορές…»

« Κρίμα κι άδικο παππού… γιατί;»

« Υπάρχει πάντα από τότε που γεννήθηκε η γη… δεν ξέρω γιατί…»

« Εγώ ξέρω!»

« Πες Ζωή…»

« Κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν πράγματα που άλλοι δεν μπορούν και γίνονται ξεχωριστοί. Αυτό προκαλεί τη ζήλια των κακών ανθρώπων.»

« Μόνο οι κακοί ζηλεύουν;»

« Μόνο. Οι ζήλια είναι η πρώτη κακία. Η μεγαλύτερη και πιο καταστροφική.»

« Πως μπορεί να σταματήσει; Υπάρχει τρόπος;»

« Ίσως… ένας…»

« Ποιος;»

« Όταν μαζεύονται πολλοί καλοί και προσπαθούν να είναι δίκαιοι. Μόνο τότε. Χρειάζονται πολλοί καλοί και δίκαιοι.»

« Δύσκολα μαζεύονται;»

« Ναι.»

« Γιατί;»

« Συνήθως είναι απασχολημένοι με τους κακούς…»

« Κατάλαβα…»

« Ωραία, κορίτσια μου χαίρομαι που καταλάβατε!»

« Καληνύχτα παππού , θα έρθουμε πάλι την άλλη Κυριακή!»

*****************

Το κουκλοθέατρο σκεπάστηκε με την πορφυρή κουρτίνα, αλλά πιο πέρα στην «οδό Μαχών» ο φθόνος χτυπούσε τους πολίτες που κατάφερναν κάποιο επίτευγμα στη δουλειά, στο νοικοκυριό τους, στον αθλητισμό, στις τέχνες και τα γράμματα. Ερχόταν πισώπλατα και ξαφνικά, από οποιαδήποτε μεριά και τα θύματα του αναζητούσαν  τον μόνο τρόπο για  να τον νικήσουν. Και οι καλοί και οι δίκαιοι σκορπίζονταν και αργούσαν να μαζευτούν ξανά. Άλλοτε τα κατάφερναν , άλλοτε όχι.

Ακόμη παραπέρα, στην οδό « Θυμάτων Πολέμου», εργαζόμενοι που κοπίασαν χρόνια και καταξιώθηκαν στο χώρο τους, απολύθηκαν με μια πρόφαση που πολλές φορές είχε λίπασμα την συκοφαντία, και ρίζα της τον φθόνο, προκειμένου ν΄ αντικατασταθούν από νεότερους και με πιο συμφέροντες όρους αναλώσιμους εργαζόμενους.

Ο Αρίστος κι ο Σταμάτης άρχισαν να αισθάνονται άβολα κάτω από την πορφυρή κουρτίνα…Περίμεναν την επόμενη Κυριακή για να «μιλήσουν» πάλι.

Κυριακή 19-11-2017

ΗΡΑ ΡΑΪΣΗ