Καλύτερα να μασά παρά να μιλά ο Τραμπ;

Εκτός κι αν ο στόχος ήταν η «επανέναρξη των συνομιλιών» με τα ακαταμάχητα επιχειρήματα: ρουκέτες και αεροπορικές επιδρομές.

Διότι το «κλιμακώνεται η ένταση στη Μέση Ανατολή» είναι τόσο κλισέ δεκαετίες τώρα, ίσως περισσότερο και από «την έναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού».

Οι νεκροί και τραυματίες σε καθημερινή βάση, όσοι κι αν είναι, έχουμε φτάσει να το θεωρύμε περίπου συμβατό με τη Μέση Ανατολή.

Εκεί που για να πιάσει κανείς το γαϊτανάκι των αντιποίνων πρέπει να πάει πολύ πίσω στο χρόνο, ίσως στο 1948, σίγουρα στο 1967, αλλά άκρη και πάλι δεν θα βγάλει.

Η δε “λωρίδα της Γάζας” μάλλον την αντιλαμβανόμαστε ως μια περιοχή με τους μισούς τραυματίες, τυλιγμένους με γάζες νοσοκομείου.

Τους δε Ισραηλινούς να κοιτούν τον ουρανό, όχι για να δουν τα αστέρια, αλλά από που έρχεται το “κουφέτο”.

Μια διαρκής εμπόλεμη κατάσταση, ένα αληθινό ” με το όπλο παρά πόδα”.

Στην εξίσωση του πολέμου «όλοι εναντίον όλων στη Συρία» μπαίνει επομένως και η πυριτιδαποθήκη της Παλαιστίνης. Στην ακριβώς διπλανή περιοχή.

Οι διεθνείς αναλυτές υποδέχτηκαν με μούδιασμα τις εξελίξεις. Ψάχνονται όσοι παίρνουν γραμμή, ψάχνονται και οι «γραμμιτζήδες»: απρόβλεπτη κίνηση του Προέδρου των ΗΠΑ ή καλά στοχευμένη ενέργεια. Θα φανεί τις αμέσως προσεχείς ημέρες από τις εξελίξεις, που αναμένονται πυκνές.

Με αυτά και με αυτά ήδη πέρασε σε δεύτερη μοίρα η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα.

Γιατί οι λεκτικές «βόμβες» δεν συγκρίνονται με τις κανονικές….

Και γιατί Ελλάδα και Τουρκία ορίζουν τη «ζώνη της ειρήνης», ενώ στην κάτω γειτονιά γίνεται «μακελειό».