Το έθιμο των παραμονών Χριστουγέννων που ποτέ δεν κατάλαβα, είναι η άκρατη σπατάλη βενζίνης, ενέργειας καθώς και η ακραία άσκηση υπομονής σε μποτιλιαρίσματα-απέραντα πάρκινγκ.

Και δεν είναι μια μέρα. Για μία τουλάχιστον εβδομάδα επικρατεί το αδιαχώρητο, ενώ όσο πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα τα πράγματα γίνονται χειρότερα.

Στις 27/12 θα εξαφανιστούν και η κίνηση της Πρωτοχρονιάς θα είναι ηπιότερη. Εϊναι βασικά χριστυγεννιάτικο το έθιμο.

Κατά τα πρώιμα μνημονιακά χρόνια το φαινόμενο είχε περιοριστεί, φέτος ιδιαιτέρως θέριεψε και πάλι.

Οπότε δύο τινά συμβαίνουν. Ή ήλθε η ανάπτυξη, μας το κρύβουν αλλά εμείς το διαισθανθήκαμε και σφάζουμε τον μόσχο τον σιτευτό ή βαρεθήκαμε τη χριστουγεννιάτικη μιζέρια και βγήκαμε για βόλτες-ψώνια-άντε ένα καφέ.

Βαρεθήκαμε να βρίζουμε τους κρατούντες και το ρίξαμε έξω: μια ζωή την έχουμε κι εμείς κι αυτοί.

Κι αυτοί που πάνε Ελβετία και οι άλλοι στη Νέα Ελβετία.

Απομεσήμερο στην άνοδο στο ποτάμι και η κίνηση έπιανε από το σημείο που είναι ανοικτό στου Ρέντη.

Πιο γρήγορα θα ανέβαινε κανείς μέσα από το ποτάμι με τα πόδια, αλλά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να βρέξει και να βρεθείς στην Αίγινα για στάση, στο δρόμο προς Αχέροντα

Πιο ρομαντικά θα ήταν σε πιρόγα στο Δούναβη, αλλά οι πρόγονοί μας επέδειξαν μια αυτοσυγκράτηση στον προς βορρά επεκτατισμό.

Οι δυνατότητες ελιγμών με τη μηχανή είναι ελάχιστες και τα ρίσκα στις «σφήνες» όσο περνούν τα χρόνια περιορίζονται στις κλασικές.

Περνώντας από τη στενωπό μεταξύ δυο ημιφορτηγών, πέφτω πάνω σε νεκροφόρα. Την προσπερνώ γρήγορα, προλαβαίνοντας όμως να δω πως έχει πελάτη και να διακρίνω πως ο οδηγός είναι μακράν ο πιο cool μέσα στο «βασιλικό» μποτιλιάρισμα.

Άραγε αγχωνόταν ο τύπος που ξεμπέρδεψε με τα εγκόσμια;

Τρελαινόταν με τις εργασιακές αναποδιές, με τα χρήματα που δεν φτάνουν, με τις υποχρεώσεις που τρέχουν, με το «ζοφερό μέλλον», με τα «χρόνια τα δίσεκτα, τα καταραμένα».

Και στο κέντρο ακόμη χειρότερα τα πράγματα, καθώς το έθιμο του διπλοπαρκαρίσματος και γενικώς παράνομης στάθμευσης δεν σταματά ούτε κατά τις γιορτές.

Η μηχανή δίνει τη δυνατότητα αξιοπρεπούς χρόνου μετάβασης με αντίτιμο τη μετατροπή σε παγοκολόνα.

Τεράστια κίνηση και στα φαρμακεία, όπου κυρίως ανοίγονται νέες επενδυτικές ευκαιρίες με το άνοιγμα του επαγγέλματος.

Όποιος βγάλει τραπεζάκια έξω για να προσφέρει ληγμένα κοκτέιλ φαρμάκων θα γίνει ζάμπλουτος: Καφέ-Μπαρ-Φαρμακείο και του τρελού το γάλα…