Προς επιβεβαίωση των εκτιμήσεων και προβλέψεων μας για  έναν proxy war φθοράς της ρωσικής παρουσίας!!

Όλα τα “μωρά στην πίστα” της συριακής εμφύλιας τραγωδίας: To Ισραήλ νότια,  ενώ ανατολικά  οι αντικυβερνητικές δυνάμεις με την εμπλοκή και των Αμερικανών βρίσκονται σε ανοικτές πλέον συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Άσαντ και παράλληλα  βορειοδυτικά επιχειρεί ο χαμερπής τουρκικός “χαμαιλέοντας” .

Να προσέξουμε ότι το Ισραήλ μιλά για “ιρανικά” (όχι “ρωσικά”) αντιαεροπορικά (εκτός κι αν όντως οι Ρώσοι έχουν βάλει μπροστά τους Ιρανούς για να μην μπουν σε ευθεία αντιπαράθεση με το Ισραήλ).

Μια τέτοια πλάγια επιλογή στέλνει μήνυμα ρωσικής ανάσχεσης,  μιας και καταρρίφθηκε ΟΝΤΩΣ ιστραηλινό αεροσκάφος.

Η ουσία είναι πάντως απλή: η κατάσταση ραγδαία ρέπει σε μια ρωσο-ισραηλινή αντιπαράθεση αν και ακόμη περιορίζεται  σ’ έναν proxy war και τόσο οι ρώσοι όσο και οι ισραηλινοί έχουν αποδοθεί σ’ ένα ιδιότυπο bras-de-fer επί της συριακής κυριαρχίας.

Το ίδιο έπραξαν και οι ΗΠΑ “αμυνόμενοι” στα ανατολικά με τους βομβαρδισμούς συριακών δυνάμεων, επειδή “κινδύνευσαν” Αμερικανοί στρατιώτες. Σε επιχειρήσεις κυβερνητικών δυνάμεων κατά  της συριακής αντιπολίτευσης, οι  Αμερικανοί στρατιώτες βρέθηκαν σε “άμυνα” (θα το κάνουν άραγε και για τους τούρκους αν καταρρεύσουν οι συνομιλίες των υπουργών του Τράμπ στην Άγκυρα;).

Θα επιχειρήσει ο Άσαντ εκεί-εφόσον υπάρχει “αμερικανικό απαγορευτικό”- ενώ δέχεται επίθεση ακόμη και ΜΕΣΑ στην Δαμασκό με όλμους;

Η Ρωσία τι θα κάνει μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση;

Η τάση δείχνει ότι είμαστε μπροστά σε κλιμάκωση (spill-over) και ίσως για αυτό ο Μακρόν ΣΠΕΥΔΕΙ να τηλεφωνήσει στον Πούτιν να τα “βρούν” πρακτικά στον συριακό εμφύλιο (όπου, ας σημειωθεί, γίνεται ταχυδρόμος ενός (ισραηλινού) μηνύματος που βασικά εστιάζει στην απόσυρση Ιρανών και της Χεσμπολάχ από την Συρία – ήτοι της πλέον ισχυρής χερσαίας στρατιωτικής δύναμης που στηρίζει τους κυβερνητικούς στον εμφύλιο στον Νότο. Εκεί άλλωστε απέκρουσε δυναμικά το ισλαμικό κράτος.

Εντωμεταξύ ένα μήνα ανακωχή (μετά από τις σκληρές ρωσικές αντιδράσεις στις ευθείες προκλήσεις που δέχεται) ζητά ο ΟΗΕ με το πρόσχημα της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στους δυστυχείς αμάχους του εμφυλίου και των (διεθνών) αεροπορικών βομβαρδισμών.