Υπάρχει ένα κλίμα ότι “άλλοι” που το θέμα των γεωτρήσεων “τους αφορά” θα “βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά”.

Κι εμείς στην ήσυχη και ασφαλή γωνιά μας θα τους κοιτάμε να «τρώγονται».

Ξεχνούν φυσικά οι θιασώτες αυτών των ανόητων “απόψεων” ότι όταν “δεν έχεις νύχια να ξυστείς”, πρακτικά όταν εκχωρείς τις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ευθύνες σε τρίτους (έστω και εξαγοράζοντας τους με την διαχείριση του ενεργειακού σου πλούτου) ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΕΚΧΩΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΟΥ !!

Γιατί ο “τρίτος” μπορεί να πάρει αυτό που του δίνεις, διαπραγματευόμενος αυτός, αντί για σένα την ασφάλεια των δικών του επενδύσεων, παραχωρώντας τα δικά σου δικαιώματα και συνακόλουθα και την δική σου κυριαρχία.

Αυτά παθαίνει όποιος δεν έχει την πολιτική βούληση να υπερασπίσει με τις δικές του δυνάμεις τον τόπο.

Αυτά παθαίνει όποιος ασκεί εξωτερική πολιτική με όρους χώρας-προτεκτοράτου.

Αυτά παθαίνει όποιος δεν έχει στρατηγική, γιατί πολύ απλά την έχει εκχωρήσει και αρκείται στη διατύπωση των αυτονόητων περί εθνικής κυριαρχίας κτλ.

Αυτά παθαίνει όποιος σταδιακά μετατρέπει ένα συστημικό τραπεζικό πρόβλημα, σε δημοσιονομικό και με την πάροδο των ετών και των εναλλαγών Κυβερνήσεων σε υπαρξιακό για τη χώρα πρόβλημα.

Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα να χτίζεις συμμαχίες πάνω σε καταστάσεις win-win και άλλο να κρύβεσαι πίσω από τους στρατηγικούς εταίρους.

Η ενεργοποίηση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για τα θέματα Εξωτερικών και Άμυνας θα προβληθεί ως μια τεράστια «καινοτομία».

Τελικά έχουμε πλάκα κάθε φορά που ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή…