Του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη

Προφανώς δεν περιμένετε εμένα για να μάθετε οτι η Ευανθία Ρεμπούτσικα είναι εξαιρετική μουσικός και τραγουδοποιός. Καλύτερα απ’ όλους το μαρτυράνε τα έργα της.
Και τι έργα! Από που ν’ αρχίσεις και που να τελειώσεις.
Εγώ, θα σας γράψω για την άλλη …όψη της Ευανθίας.
1-Στο δεύτερο βιβλίο μου, “ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗΣ” μια ολόκληρη ιστορία που διαδραματίζεται στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Διδυμοτείχου, την έγραψα ακούγοντας τις μελωδίες της από την “Πολίτικη Κουζίνα”.  Ύστερα, έτσι, ασυναίσθητα συνέχισα να γράφω ακούγοντας τις μουσικές της. Το αναφέρω μάλιστα και στον πρόλογο του βιβλίου.
2-Ενα μεσημέρι στον ΙΑΝΟ, πίναμε καφέ με τη φίλη μου Ευαγγελία Μπατσακούτσα, όταν μου τη σύστησε ο Εκδότης του ΙΑΝΟΥ, Νίκος Καρατζάς. Ενθουσιασμένος για τη συνάντηση, της είπα ότι έγραψα το βιβλίο ακούγοντας τις μουσικές της. Αυτό ήταν.
3-Στην παρουσίαση του βιβλίου η Ευανθία, όχι μόνον ήταν παρούσα, αλλά έστειλε και έναν από τους στενότερους συνεργάτες της, τον καταπληκτικό πιανίστα Ανδρέα Συμβουλόπουλο, να παίξει δικές της μουσικές, αλλά και μουσικές Χατζηδάκι και Θεοδωράκη και δικές του δημιουργίες. Ο Ανδρέας είχε “αιχμαλωτίσει” τον κόσμο με τα σχεδιάσματά του!
4-Η Ευανθία Ρεμπούτσικα είναι από τους πλέον σεμνούς και αθόρυβους δημιουργούς. Στην εποχή των social media, της υπερβολικής έκθεσης, της πολυλογίας, μιλάει με το έργο και τις δημιουργίες της! Μόνο οι πολύ σπουδαίοι συμπεριφέρονται έτσι!
5-Οταν τη βλέπεις στη σκηνή να παίζει, αισθάνεσαι, ρε παιδί μου, σαν να σε αγκαλιάζουν τα κύματα της θάλασσας και να σε ταξιδεύουν! Πότε ήσυχα, πότε πιο δυνατά, πότε εδώ, πότε εκεί, αλλά ταξιδεύεις! Δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ αυτό το ταξίδι!
6-Καθώς την έβλεπα το Σάββατο το βράδυ να παίζει στο Μέγαρο Μουσικής με τα νέα παιδιά της Ορχήστρας, ούτε κάν στην εφηβεία τους τα περισσότερα, να “συζητά” μουσικά μαζί τους, σκέφτηκα πόσο γενναιόδωρη θα πρέπει να είναι για να κάνει κάτι τέτοιο. Και αυτά τα παιδιά, πόσο τυχερά που έζησαν μαζί της μια τέτοια εμπειρία. Και πόσα μαθήματα θα πήραν στις πρόβες! Θα έχουν να το λένε μια ζωή οτι έμαθαν από την καλύτερη!
7-Σε μια εποχή που η Ελλάδα βάλετε πανταχόθεν, ακόμα και από τους ίδιους τους “νεοέλληνες”, είναι πραγματικά αναζωογονητικό να ακούς την Ευανθία Ρεμπούτσικα να μιλάει συγκινημένη, ναί συγκινημένη, για την Πόλη, τον Πόντο, την Αλεξάνδρεια, το Αιγαίο, την Μεγάλη Ελλάδα της Κάτω Ιταλίας. Ετσι απλά, σαν να μας λέει μια όμορφη ιστορία την οποία ντύνει γλυκά με τις μελωδίες της για να παίρνει την πίκρα από τις θύμησες της προσφυγιάς.
-Η μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα είναι πράγματι ένα μελωδικό ταξίδι της Ελλάδος, που μας πηγαινοφέρνει από την Ανατολή στη Δύση.
Ευχαριστούμε πολύ Ευανθία, για τις μουσικές και τα ταξίδια, για το παράδειγμα, για το ήθος…
Που υπάρχεις στις ζωές μας…

ΥΓ: Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι γεμάτος “σταθμούς” αλλά έχει κι έναν κυριολεκτικό και μουσικά υπέροχο, όπως μας τον έδωσε με το εξαίσιο “θέμα” της η Ευανθία Ρεμπούτσικα