Είναι μετριόφρων ο κύριος Πρωθυπουργός. Η Ελλάδα δεν άλλαξε μόνο σελίδα, άλλαξε βιβλίο, άλλαξε πίστα, άλλαξε Ήπειρο.

Πρόκειται για έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο, περίπου ίδιου με του Μεγαλέξανδρου.

Για αυτό και τα συνθήματα που ακούγονταν υπόκωφα μέσα στο Ζάππειο Μέγαρο, που είχαν στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή τους όλοι οι παριστάμενοι, συνεκλόνισαν την καρδιά κάθε Ελληνίδας, κάθε Έλληνα.

Σήκωσαν κάθε ρανίδα αίματος ψηλά και συντονίστηκαν στην κρυφή συχνότητα που εκπέμπει η συγκυβέρνηση.

Στην αρχή ακούστηκε κάτι σε: “Εκεί ψηλά στη Βόρεια Ελλάδα, δείτε του Ζάεφ χώρα βορεινή , δείτε και την Πρέσπα από κάτω, που είναι χαμουτζίδικη”.

Στη συνέχεια δόνησε τον αέρα  ένα σκωπτικό: “Συριζάρα είμαι χάλια, βλέπω  Μνημόνιο με οκτώ κεφάλια, που τα βλέπω τα άλλα έξι, βρε Αλέ, βρε Αλέξη τα ΄χω παίξει!”

Και το πιο επικό:

Οέο- οέο- οέο, η επιμήυνση δεν τρώγεται ΣΕ λέω
 Κρέμα μπουγάτσα είναι το φαγητό μας
Πούρα Αβάνας τ’ αναψυκτικό μας
 Κι όταν θα θέλουμε  να πιούμε κάτι
φρεντοτσίνο μ’ ένα σπαστό ΣΟΥΒΛΑΚΙ».

Ήταν απαραίτητες κάποιες πινελιές ιστορικότητας του Κινήματος, μια εσάνς ιστορικού υλισμού με λίγο Μάικλ Τζάκσον:

«Πέρασες μισή ζωή αριστερός,
Την άλλη τόση κρυφοδεξιός
Αντρέα, ζεις
Για πάντα ΠΑΣΟΚτζής».

Έπρεπε να δοθεί και λίγο κουράγιο στον συγκυβερνήτη:

‘Με τον Πάνο και τον Τέρενς, την Κουντουρά και τα άλλα παιδιά, προχωράμε, προχωράμε, δεν μασάμε ως το ΄19!”

Δεν έλειψε όμως και η αυτοκριτική από τη σημερινή αυθόρμητη εκδήλωση:

Σόι-μπλε, Σόι-μπλε να ΄χαμε έναν ναργιλέ, να την πίναμε όλη μέρα να σε βλέπαμε Υπουργέ!

Η σεμνή τελετή έκλεισε με την αφή τη γραβάτας και ένα τελευταίο σύνθημα:

Τσίπρα στο μυαλό, κάτι μαγικό, όπου πας εσύ θα ΄μαι πάντα εγώ να σου τραγουδώ: ΣΥΡΙΖΑ ολέ, ΣΥΡΙΖΑ ολέ, ΣΥΡΙΖΑ ολέ, ποτέ γραβάτα μπλε, ΣΥΡΙΖΑ ολέ…

Η τελευταία σκέψη όσων βρέθηκαν απόψε στην ιστορική (και γεωγραφική εκδήλωση στο Ζάππειο ήταν: “κόκκινη, δεν ήταν κόκκινη, είχε το χρώμα του ουρανού και την αγάπη ενός λαού κι έσταζε, χαράτσια έσταζε, έπαιρνε σχήματα τρελά, θύμιζε αποικιά!”