Το ατέρμονο παζάρι συνεχίζεται, αλλά ούτε η Ρωσία αποτελεί λύση για τον Ερντογάν λόγω των τεταμένων αμερικανο-τουρκικών σχέσεων.

Η Ρωσία (και πολύ περισσότερο το Ιράν) δεν μπορεί να βοηθήσει τον Ερντογάν απέναντι σε μια δυτική πολιτική και κυρίως οικονομική πίεση.

Η Ρωσία “καιροσκοπεί” με τον Ερντογάν για τακτικούς λόγους (αγωγός αερίου, Συρία, κ.α.) και σε καμιά περίπτωση δεν θεωρεί τον Ερντογάν ούτε “σύμμαχο”, ούτε “αξιόπιστο”.

Για τους Ρώσους ο Ερντογάν είναι ένας “χρήσιμος εγωπαθής” που έχει την ανάγκη της και που είναι εγκλωβισμένος σε μια “ισλαμο-οθωμανική” αυτοπαγίδευση, που δεν έχει καμία απολύτως διέξοδο παρά μόνο να συνεχίζει ένα ανατολίτικο παζάρι με τις ΗΠΑ σε μια σειρά καιροσκοπικές επιδιώξεις, στις οποίες βασικό μέλημα είναι να «κερδηθεί χρόνος», αφού κανένας θεμελιώδης στόχος του δεν μπορεί να επιτευχθεί.

Πρακτικά τα μόνα οφέλη που αποκομίζει ο Ερντογάν είναι ο ρόλοε του στην Συρία και αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή του το επιτρέπει η Ρωσία.

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν επενδύει σε αμερικανικά ανταλλάγματα (που ακόμη δεν λαμβάνει) για μια ολική επαναφορά του στο νατοϊκό πλαίσιο.

Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία πενταετία οι ΗΠΑ έχουν χάσει ολοκληρωτικά την εμπιστοσύνη τους στον Ερντογάν και απλά τον ανέχονται (όπως και στην ΕΕ) επειδή είναι ισχυρός στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Και αν δεν υπήρχε η διάσπαση απόψεων στην αμερικανική γραφειοκρατία όπου η μια πλευρά, στηριζόμενη από το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, επιδιώκει μετριοπαθείς αντιδράσεις στον Ερντογάν ενώ η άλλη πλευρά θέλει αύξηση της πίεσης πάνω του για να ευθυγραμμιστεί.

Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι δεν μπορεί για μεγάλο διάστημα να αξιοποιεί την εκάστοτε διεθνή συγκυρία για να ελίσσεται χωρίς να “τα σπάσει” με τις ΗΠΑ.

Γνωρίζει ότι η Ρωσία είναι το “αφεντικό” στην Συρία και με την ανοχή της διατηρείται ο τουρκικός ρόλος στη βορειο-δυτική πλευρά της πολύπαθης χώρας, αλλά μια τουρκική γεωστρατηγική κεφαλαιοποίηση μπορεί να γίνει εκεί μόνο αν υπάρξει τουρκική στροφή στις ΗΠΑ.

Η “μεσοβέζικη” αυτή κατάσταση θα κρατήσει όσο οι ΗΠΑ δεν πιέζουν την Άγκυρα και όσο ο Ερντογάν δεν προκαλεί τις ΗΠΑ σε θεμελιώδη ζητήματα, όπως στο Ισραήλ.

Ωστόσο, η βασική πρόκληση που επηρεάζει τις ελληνικές υποθέσεις είναι το τουρκικό γεωτρύπανο στα Κυπριακά πεδία και εκεί κανείς δεν ξέρει την αμερικανική στάση: αν θα είναι στάση ανοχής ή αντίδρασης…