Η ελευθερία του Τύπου πάει στο αυτόφωρο, δεν ασκείται καμία δίωξη και το τυχόν έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμισης θα διερευνηθεί αν τελέστηκε!

Στην περίπτωση του κοσμηματοπώλη όμως ο εισαγγελέας  ήδη άσκησε δίωξη για τα αδικήματα της επκίνδυνης σωματικής βλάβης (πλημμέλημα) και της θανατηφόρας βλάβης (κακούργημα, όταν η βλάβη έχει επακόλουθο το θάνατο). Οι αστυνομικοί, μάλιστα, αναζητούν και τον δεύτερο άνδρα που φαίνεται στο βίντεο να κλωτσάει τον επίδοξο ληστή. Παραμένει ανοιχτό – μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης του ιατροδικαστή για τις συνθήκες θανάτου του επίδοξου και προφανώς αδέξιου ληστή αν θα αλλάξει το κατηγορητήριο.

Από το βίντεο φαίνεται πως ο ληστής τρώει απανωτές κλωτσιές στο πρόσωπο ενώ προσπαθεί να διαφύγει, μιας και έχει εγκλωβιστεί εντός του καταστήματος.

Και κάπου εδώ αρχίζει ο καβγάς. Ξεφεύγουμε από το συμβάν και πάμε σε ματς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας VS νοικοκυραίων καταστηματαρχών.

Και εννοείται πως κανείς δε νοιάζεται ούτε για τον αποθανόντα (που αξιωματικά δεδικαίωται) ούτε για τον καταστηματάρχη.

Σκοπός η επιβολή των ιδεοληψιών κάθε πλευράς στην άλλη.

Αν ο ληστής είχε όντας ζωντανός την ελάχιστη στήριξη από τους λοιπούς ακτιβιστές, μάλλον δεν θα χρειαζόταν να κάνει τη ληστεία.

Τώρα είναι πιο χρήσιμος ως σύμβολο.

Όσο για τον καταστηματάρχη τον λόγο έχει η δικαιοσύνη αν και σε άμυνα δεν (φαίνεται να) βρισκόταν.

Πολύς λόγος για δικαιώματα, για τα όρια και την έκτασή τους.

Όσοι όμως πήγαν στην κυριακάτικη λειτουργία στην Ασκληπιού δεν φαίνεται πως διαθέτουν κανένα.

Προφανώς είναι το «σύστημα» που πηγαίνει στην Εκκλησία, στο «καταφύγιο της ζωής»  και δέχεται απρόκλητη επίθεση.

Πολύ ελληνικό σκηνικό για να είναι σουρεαλιστικό, μια Κυριακή που ακροβατεί μεταξύ του μεγάλου καλοκαιριού και του Φθινοπώρου που δεν έρχεται ποτέ.

Μια χώρα σε βαρυχειμωνιά με 32^ο Κελσίου.

Διότι, η κοινή συνισταμένη όλων αυτών είναι η άρνηση της συνύπαρξης,  ενώ πολλοί παίζουν με  τα (λεπτά) όρια των εγκλημάτων .

Υπάρχουν και οι χοντράδες, που υπενθυμίζουν πως ο φανατισμός είναι εδώ, απόρροια των μνηονιακών χρόνων, αλλά και των ατομικών επιλογών.

Όμως η σιωπηρή πλειοψηφία αποστασιοποιείται, ενδεχομένως σοφά…