Μετενσάρκωση του Robin Hood, αποτελεί τον λαϊκό αρχετυπικό ήρωα της 3ης Σεπτεμβρίου. Ο Αλέξης των Δασών, θα τα παίρνει από τους πλούσιους και θα τα δίνει στους φτωχούς.

Θα μοιράσει 15η σύνταξη αφού την ψαλιδίσει, θα χαρίσει πρωτοχρονιάτικο μποναμά,  θα δώσει αναδρομικά στα Σώματα Ασφαλείας, θα μειώσει τον ΕΦΚΑ, θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες (μετά από υπόγειες συμφωνίες με τους δανειστάς) θα τα δώσει όλα κι ας μην έχει καν Τσοβόλα.

“Η κοινωνία η δική μας” που λένε και τα υψηλά κλιμάκια του κόμματος ξεκινά από τις καθαρίστριες. Όταν αναβαθμίζονται ως γραμματείς στα Πρωτοδικεία ή Υπουργοί γίνονται αξιοκρατικά μέσω του μηχανισμού του “ας ψήφιζες και ας στήριζες και συ το κόμμα”.

Με Τουρέ στον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟ να παίζει στο ΟΑΚΑ, Καμμένο, Κουντουρά και Παπακώστα στην Κυβέρνηση, ΔΕΘ παροχών και το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, πόσο σίγουροι είμαστε πως δεν κυβερνά ακόμη ο Κώστας Καραμανλής;

Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς. Αν δεν έχεις λεφτά για τον υπόλοιπο καιρό, κάτσε στους καφενέδες να πιεις μια τσικουδιά, να ξανάβρεις τους μπαξέδες, έστω νοερά.

Αν το Σύνταγμα που απαίτησαν από τον Όθωνα οι μετεπαναστατικοί Έλληνες το 1843, ήταν η πιο σημαντική στιγμή μετά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η 3η Σεπτέμβρη του 1974 απεδείχθη στη συνέχεια καθοριστική για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα.

Δεν είναι πως το ΠΑΣΟΚ έμεινε για πάνω από 20 χρόνια στην εξουσία και ουσιαστικά συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1981-2004 (με ένα διάλειμμα 89-93), είναι πως εν πολλοίς καθόρισε την πολιτική κουλτούρα, τους όρους της κομματικής αντιπαράθεσης και κυρίως τον εκμαυλισμό των ψηφοφόρων, δημιουργώντας ευρεία κοινωνικά στρώματα μισθωτών του Δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα που αποτέλεσαν τη βάση του.

 

Όταν ήρθαν τα Μνημόνια, η βάση αυτή μετατοπίστηκε σχεδόν αύτανδρη προς το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στο ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ που έγινε εντωμεταξύ Κίνημα Αλλαγής έμειναν τα πιο αστικοποιημένα στρώματα.

Υπό την έννοια της διαρκούς διεκδίκησης και παραμονής στην εξουσία η 3η Σεπτέμβρη έχει τη δική της θέση στην πολιτική ιστορία.

Υπό την έννοια των παθών που δημιούργησε ομοίως, διότι το ΠΑΣΟΚ λατρεύτηκε πριν μισηθεί, αποθεώθηκε πριν μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας…

 

Ως λέξη, διότι ως εξουσιαστική κουλτούρα, ως πολιτική μετεξέλιξη ή ως κυβερνητικός εταίρος δεν έφυγε ποτέ από τα πράγματα.

Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από τα Μνημόνια.