Παραίτηση Κοτζιά ή όποιος είχε δυσφορία κατέβηκε από το τρένο.

Στο power game που έπαιξε με τον Πάνο Καμμένο έχασε και επομένως ο μόνος αξιοπρεπής δρόμος ήταν αυτός της παραιτήσεως.

Η κόντρα με τον Υπουργό Άμυνας είναι περισσότερο η αφορμή, παρά η αιτία.

Η συμφωνία των Πρεσπών δεν στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο θα ήθελε ο πρώην ΥΠΕΞ. Οι κομματικοί συναντούν αντιδράσεις όπου πάνε για τη συμφωνία, ενώ στη Βόρεια Ελλάδα η καταδίκη της είναι κοινός τόπος.

Το όνομα, η ταυτότητα, η γλώσσα προκαλούν στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ μεγαλύτερη φθορά από ότι το 3ο Μνημόνιο και οι συνέπειές του. Επομένως η συμφωνία των Πρεσπών, γίνεται συμφωνία των Ψαράδων.

Όχι του γραφικού χωριού στη Μεγάλη Πρέσπα, αλλά αυτών που ψαρεύουν ψήφους. Και που είπαν σε κάθε τόνο στα κομματικά όργανα πως αν προχωρήσει η διαδικασία για την επικύρωση της συμφωνία, αντίο εξουσία οριστικά.

Η Κυβέρνηση θέλει να πάει με θετικά μηνύματα προς τις εκλογές: βγήκαμε από τα Μνημόνια, τελειώνουμε με τις συνέπειές τους, δεν κόβουμε συντάξεις, δίνουμε αναδρομικά, κάνουμε προσλήψεις, βελτιώνουμε την καθημερινότητα του πολίτη, προσεχώς και του οπλίτη.

Κι αν ο Κ. Μητσοτάκης τάζει γαμπρό στις σιτεμένες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους βρει και γκόμενο. Παράλληλα.

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι βαρίδι. Και η παραίτηση Κοτζιά δείχνει πως υπάρχουν δεύτερες σκέψεις πάνω σε αυτή.

Να έλθει ο Πρωθυπουργός να την υπερασπιστεί στη Βουλή και μετά από λίγες εβδομάδες ή μήνες να πάει σε εκλογές, είναι κάτι αδύνατο να συμβεί.

Είναι ακόμη μία αναστροφή κεντρικής πολιτικής επιλογής (μια νέα κυβίστηση ίσως), που αφήνει έκθετους και αυτούς που έτρεξαν να υποστηρίξουν μια συμφωνία την οποία σε λίγο θα καταδικάσει και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί όχι κατηγορηματικά, αλλά μάλλον δια της παραπομπής της στις καλένδες.

Η συμφωνία που πλασαρίστηκε στο εσωτερικό, ως απόδειξη της ικανότητας της παρούσας Κυβέρνησης να επιλύει χρονίζοντα θέματα, αποδεικνύεται πολιτικό ναρκοπέδιο.

Πρώτο θύμα, όπως ήταν επόμενο ο Νίκος Κοτζιάς.

Και τέλος, όλα όσα ακούγονται για τα μυστικά κονδύλια είναι για λαϊκή κατανάλωση αφενός, για να “φοβούνται οι Ιουδαίοι” αφετέρου…

ΥΓ: Το ΥΠΕΞ στα χέρια του ίδιου του Πρωθυπουργού, όπως το 1981 ο Ανντρέας είχε αναλάβει και Υπουργός Εθνικής Αμύνης στην πρώτη Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ