Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μύριζε προφυλάκιση. Τολμήσαμε να το γράψουμε λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί.

Ασφαλώς και εξυπηρετεί επικοινωνιακά την Κυβέρνηση. Όμως ο πρώην Υπουργός δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για τα χρήματα που βρέθηκαν στους λογαριασμούς του.

Η διαδρομή του χρήματος έχει βρεθεί, οπότε ο Γιάννος Παπαντωνίου βρίσκεται σε πολύ δυσχερή θέση.

Ούτως ή άλλως στη συνείδηση των πολιτών είναι ένοχος εδώ και πολλά χρόνια. Και πριν τα εξοπλιστικά. Η δήλωσή του για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας που αντικατοπτρίζονται στο ΧΑΑ, τις εποχές της ξέφρενης κούρσας των μετοχών, έχει μείνει μνημειώδης.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν η προφυλάκιση  (το είναι δίκαιη ή άδικη ας το αφήσουμε στους νομικούς). Σίγουρα όμως η χρονική  απόσταση από το όποιο έγκλημα ξενίζει.

Ας κάνουμε ένα κοινωνικό πείραμα. Να προσφέρουμε σε ένα τυχαίο δείγμα ανθρώπων 4 εκατομμύρια ευρώ. Και να τους λέμε πως το αντίτιμο θα είναι να προφυλακιστούν μετά από 15 χρόνια. Να δούμε πόσοι θα πουν όχι.

Η χρονική απόσταση των κυρώσεων από την πράξη μόνοι αποτρεπτική δεν είναι…

Από εκεί και πέρα, αυτό που καταλαβαίνει ο κόσμος είναι πως όλα τα οικονομικά εγκλήματα  έγιναν στα εξοπλιστικά.

Ο Άκης, ο Γιάννος και άλλος κανείς;

Όλοι οι υπόλοιποι υπήρξαν άμεμπτοι;

Ή η δράση τους πρέπει να κλείσει 15ετία για να βγει στην επιφάνεια και να ασκηθούν διώξεις;

Λέμε δηλαδή πως είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί ο Γιάννος Παπαντωνίου ως αποδιοπομπαίος τράγος. Το σύστημα χρειάζεται κάποιες θυσίες αν όχι για την έξωθεν καλή μαρτυρία, τουλάχιστον για να κρατά τα προσχήματα.

Ένα κοινό στοιχείο και των δύο πρώην Υπουργών είναι η πρόκληση. Ο μεν Άκης με τον γάμο στο Παρίσι, ο δε Γιάννος με το σπίτι στη Σύρο.

Μήπως λέμε μήπως, υπάρχουν αρκετοί άλλοι που είχαν την πρόνοια να μην επιδεικνύουν τον ξαφνικό πλουτισμό τους;

Ένα τελευταίο σχόλιο αφορά το γεγονός πως η τρελή κούρσα εξοπλισμών ξεκίνησε μετά τα Ίμια και υλοποιήθηκε μέσα στην επόμενη 8ετία, από τον Άκη και τον Γιάννο.

Ίσως δεν είναι άσκοπο να διερευνηθεί ποιοι, πόσοι και γιατί  σκίζονταν για την αμυντική θωράκιση της χώρας εκείνα τα χρόνια, ίσως και αργότερα.

Και σίγουρα δεν είναι άσκοπο να διερευνηθούν όλες οι προμήθειες και όλα τα έργα του ελληνικού Δημοσίου σε χρονικό βάθος που δεν υπάρχει παραγραφή.

Τα αμυντικά και άλλα δόγματα, που οδήγησαν σε προμήθειες και όπως αποδεικνύεται πλέον και σε μίζες προηγήθηκαν του «δόγματος Πολάκη».