Την έχουν πέσει στον Γιαννάκη ( όπως τον αποκαλούν ορισμένοι λίαν υποτιμητικά ) άπαντες. Οπαδοί, δημοσιογράφοι και όλοι οι διανοούμενοι. Εγκλημάτησε σου λέει. Έχασε την ευκαιρία του αιώνα διαβάζουμε.

Μισό ρε παιδιά να το πάρουμε λίγο αλλιώς. Καταρχάς ποιος παίκτης δεν έχει χάσει τέτοια ευκαιρία. Ο Μέσι, ο Ρονάλντο και όλοι οι χαρισματικοί παίκτες έχουν να επιδείξουν πολλά χαμένα τετ-α-τετ.

Η ατυχία του Φετφατζίδη είναι πως η ευκαιρία γίνεται σε νεκρό χρόνο. Αν γινόταν στο 7΄θα ήταν απλά μια ευκαιρία: το δοκάρι του Χασάν στο πρώτο μέρος θεωρείται απλά ατυχία.

Του Φετφά θα ήταν μπάζερ μπίτερ, που λένε και οι μπασκετικοί. Δεν μπήκε. Ίσως από άγχος, ίσως γιατί η μπάλα εκτός από πουτ@ν@ είναι και στρογγυλή. Αλλά δεν μπήκε και για έναν ακόμη λόγο που κανείς δεν είπε.

Βρίσκεται δεξιά και κάνει βηματάκια βλέποντας τη μπάλα να του έρχεται για να σουτάρει με το αριστερό. Επιλέγει να μην σουτάρει απλά, αλλά να πλασάρει με το αριστερό και με το εσωτερικό στην αντίθετη γωνία από την κίνηση του Μπάρκα. Μια πολύ τεχνική επιλογή που καθίσταται μοιραία. Με λάθος στημένο σώμα σουτάρει με τη μία, ενώ μπορούσε και κοντρόλ, και τα κάνει θάλασσα.

Αν η φάση είχε βγει από την άλλη πλευρά πιθανόν να το είχε παστελώσει με εξωτερικό φάλτσο, όπως το 2011 στο Μαρσέιγ-Ολυμπιακός 0-1. Η μπάλα θα ερχόταν φυσιολογικά στο αριστερό του “Μέσι των φτωχών”.

Ο Σκίμπε πάντως τον κάλεσε στην Εθνική, δεν επηρεάστηκε από τον περίγυρο.

Αν μπορέσει να το ξεπεράσει όλο αυτό είναι το ζήτημα. Ένας παίκτης που θεωρήθηκε όταν εμφανίστηκε στα 19 του φαινόμενο, έκατσε ως τα 23 στον Ολυμπιακό, πριν φύγει για 4 μύρια για τη Τζένοα και καταλήξει για μια τριετία στην Αλ Αχλί.

Έτσι κι αλλιώς έχει επιστρέψει για να αποδείξει πράγματα. Αν ο ψυχισμός του αντέξει όλο αυτό το διασυρμό είναι το ζήτημα. Γιατί οι ποδοσφαιριστές στο ένα ματς είναι “θεοί”, στο άλλο αρχιμ@%&κες!

Είναι οι δυσκολίες ενός εξαιρετικά αμειβόμενου επαγγέλματος…