(Φωτό: το κρέας του τσοπάνη χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για φορέματα υψηλής ραπτικής)

Η έντονη πλην θεσμική κόντρα μεταξύ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και του Προέδρου του Κοινοβουλίου κέρδισε τις εντυπώσεις και είναι αυτή που συζητείται στα κυριλέ καφέ πέριξ της ΙΠΚ (Ιεράς Πλατείας Κολωνακίου), αλλά και στα λαϊκά καφενεία.

Στη διαμάχη παρενέβη και ο Πρωθυπουργός που είπε στον κύριο Μητσοτάκη πως συμπεριφέρεται σαν κολεγιόπαιδο (πολλοί νόμισαν πως ήθελε να χρησιμοποιήσει άλλο πρώτο συνθετικό, έτσι κι αλλιώς το ΕΜΠ που φοίτησε δεν είναι “κολέγιο”) και με την οίηση τσιφλικά που έχει κληρονομήσει τη Βουλή.

Συνεχίζει δηλαδή ο Πρωθυπουργός να “χτυπά” την κοινωνική θέση του αντιπάλου του. Είπε: “μπορεί κάποια πράγματα στη ζωή να τα βρήκατε εύκολα”, ενώ αυτός ήταν ολημερίς στο γιαπί και ανέβαζε ντενέκα με μπετόν στον έκτο όροφο, σταματώντας στο τρίτο να κολατσίσει ψωμί, ελιά και κρεμμύδι καλλιεργημένο οικολογικά στις μεγάλες σοσιαλιστικές στέπες.

Η απάντηση δόθηκε εμμέσως πλην σαφώς όταν ο κύριος Βούτσης υπενθύμισε τις θεσμικές διαδικασίες στις οποίες μπορεί να προσφύγει η ΝΔ: “Να μην ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη” τον προέτρεψε η Πειραιώς.

Και εδώ έρχεται το ερώτημα: Κολεγιόπαιδο & κληρονόμος τσιφλικιού ή τσοπάνης & κολίγος;

Πρόκειται ασφαλώς περί ρόλων, που όποιος θέλει να παραμείνει ή να γίνει Πρωθυπουργός, πρέπει να εντάξει στο ρεπερτόριό του.

Πάντως από όσο θυμάμαι ο κύριος Μητσοτάκης δεν προσπάθησε ποτέ να το παίξει λαϊκός.

Δεν είμαι σίγουρος από την άλλη αν ο κύριος Τσίπρας αντιστάθηκε σθεναρά και σε όλες τις περιπτώσεις στο life style του μεγαλοαστισμού.

Επίσης άφησε αιχμή πως το να παίρνει στο κρανίο είναι στοιχείο του χαρακτήρα του κυρίου Μητσοτάκη.

Όταν τα χώνει ο Πρωθυπουργός είναι προφανώς ιερή αγανάκτηση.

Και αργούν ακόμη οι εκλογές, οπότε φανταστείτε τι έχουμε να ακούσουμε (άρα και να γράψουμε) ακόμη…