O Special One που ξεπεράστηκε από την εξέλιξη του ποδοσφαίρου.

Ο Πορτογάλος τεχνικός με τους λίγους θαυμαστές και πολύ περισσότερους επικριτές, “άσπονδους φίλους” και εχθρούς βιώνει την ποδοσφαιρική παρακμή του.

Υπήρξε καινοτόμος για το άθλημα. Οι τακτικές του ονομάστηκαν “αντιποδοσφαιρικές” ήταν όμως άκρως αποτελεσματικές.

Αναγέννησε την Τσέλσι στην πρώτη θητεία του, κατακτώντας πρωτάθλημα μετά από 50 χρόνια, ενώ πήρε και δεύτερο.

Έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης με την Ίντερ το 2010, όταν πήρε και τη χρυσή μπάλα ως καλύτερος προπονητής.

Το 2010 θα πάει στη Ρεάλ αλλά ξέχωρα από ένα πρωτάθλημα με πολλά ρεκόρ, δεν κατάφερε κάτι άλλο. Ήλθε σε σύγκρουση με παίκτες και φιλάθλους και αποτέλεσε παρελθόν.

Ο μεταφραστής του Μπόμπι Ρόμπσον και του Λούις Φαν Γκάαλ οδήγησε πρώτα την Πόρτο στην κορυφή της Ευρώπης το 2004, όντας ένας από τους τέσσερις προπονητές που το έχουν καταφέρει με δύο διαφορετικές ομάδες.

Διάλεγε προσεκτικά τους παίκτες που θα έμπαιναν στο “πούλμα픨, που θα έκαναν πράξη τα αμυντικά όνειρα του Ζοζέ.

Γιατί το όνομα Μουρίνιο είναι συνυφασμένο με την αμυντική τακτική, με το μπλοκάρισμα των ατού των αντιπάλων. Δευτερευόντως ασχολείτο με την επίθεση.

Μετά τη δεύτερη αποτυχημένη θητεία στην Τσέλσι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του προσέφερε υψηλό συμβόλαιο για να την οδηγήσει στις επιτυχίες.

Παρά το Europa League του 2017, στο Όλντ Τράφορντ περίμεναν πολλά περισσότερα. Κοινό μυστικό οι γκρίνιες και οι τσακωμοί.

Ο Μουρίνιο δεν έδεσε ποτέ με την μενταλιτέ των “μπέμπηδων”, οι φίλαθλοι των οποίων είχαν μάθει σε σκορ και θέαμα.

Η συνταγή του Μουρίνιο ξεπεράστηκε από την εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Ο Γκουαρντιόλα φέρνει νέα πράγματα όπου πάει, ενώ το μεγάλο αστέρι της προπονητικής είναι πια ο Κλοπ.

Αφορμή για την απόλυσή του η ήττα από τη Λϊβερπουλ, τα σύννεφα όμως είχαν μαζευτεί εδώ και πολύ καιρό στα αποδυτήρια του Όλντ Τράφορντ.

Η ατυχία του Ζοζέ ήταν και πως όλη η αφρόκρεμα βρίσκεται στην Πρέμιερ Λιγκ, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, η πίεση για τα αποτελέσματα διαρκής.

Είναι θρυλικές οι ατάκες του, το mind game με το οποίο προσπαθούσε να χαλάσει το μυαλό των άλλων προπονητών, είναι ιστορική η κόντρα του με τον Βενγκέρ, η πλήρης απαξίωση του Ρανιέρι, αλλά και τα τραγικά λάθη του με επιλογές ποδοσφαιριστών.

Πολλά εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν για αστέρες που δεν μπόρεσαν να συγχρωτιστούν με τον Ζοζό, ενώ τα ονόματα των Σαλάχ, Ντε Μπρόινε, Μπονούτσι θυμίζουν τα τραγικά λάθη του.

Το ερώτημα είναι πλέον αν θα βγει στη σύνταξη στα 55 του.

Απίθανο μοιάζει. Το λογικό είναι να ψάξει να βρει την επόμενη ευκαιρία να αποδείξει πως είναι ο μοναδικός.

Το θέμα είναι ποιοι θα δαπανήσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να έχουν τον “ξεπερασμένο” Μουρίνιο με όποιους σταρ επιλέξει.

Μοιάζει αδύνατο, αλλά ποτέ μη λες ποτέ…