Τι δεν καταλαβαίνει η αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα;

Δύο βουλευτές είναι μπαλαντέρ.

Δεν έχουν παίξει ποτέ μπιρίμπα;

Μόνο μπριτζ  και πόκα έμαθαν;

Παλιά, επί επαράτου δεξιάς ήταν μόνο ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ.

Τώρα μέσα στην πλέρια δημοκρατία, τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό και τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, μπαλαντέρ είναι δύο.

Ο Θανάσης και ο Κώστας.

Ο Θανάσης είναι ο Χριστοδουλόπουλος της πολιτικής.

Για την ακρίβεια και οι δύο διάσημοι Χριστοδουλόπουλοι.

Ως Μάκης απορεί με την καρδιά του που αντέχει να πονά, φαίνεται πρώτη φορά του αγαπά αληθινά.

Αλλά και ως Λάζαρος, έχει υπηρετήσει τρεις μεγάλους αντιπάλους, πριν πάει στην (κοινοβουλευτική) ομάδα της καρδιάς του.

Ο Κώστας είναι μια κατηγορία μόνος του. Από τους Σούτσους είχαμε να ακούσουμε τόσο διαυγή ελληνικά στο Κοινοβούλιο, ενώ είναι γνωστό πως ήταν ΣΥΡΙΖΑ πριν δημιουργηθεί.

ΕΔΑ και βρήκε στέγη στο δάσκαλο γραφής με το δεξί, έτσι για την ποικιλία.

Είναι ωραία η νέα πλειοψηφία των 151, διότι έχει τις ρίζες της στα λαϊκά μαγειρεία.

Σαν τουρλού, σαν κακκαβιά, σαν γεμιστά με κιμά, τιμά, σέβεται και προωθεί την διαφορετικότητα.

Σαν φραμπαλά. Κόκκινο, που δεν είναι κόκκινο, γιατί έχει το χρώμα του ουρανού και την αγάπη ενός “τρελού”.

Που ποτέ δεν είναι ένας, διότι όμοιος ομοίω αεί πελάζει.